Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο οι ιδιοκτήτες αγροτικών ακινήτων

Τις στρεβλώσεις της δασικής νομοθεσίας λόγω των οποίων δημεύονται οι περιουσίες χιλιάδων Ελλήνων πολιτών, παρουσιάζει σε αναλυτική του ανακοίνωση ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων. Όπως τονίζει, αυτές δημιουργούν ένα αρνητικό ρεκόρ εξαφάνισης των βοσκοτόπων στην Ελλάδα, με θλιβερά αποτελέσματα για την ελληνική κτηνοτροφία και την εξαγωγική δυναμική της χώρας σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την οικονομία της Ελλάδας σε μια τόσο δύσκολη συγκυρία. Η ανακοίνωση έχει ως εξής: Προσφυγή «Επειδή σήμερα εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών βρίσκονται ένα βήμα πριν από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, στο οποίο σχεδιάζουν να προσφύγουν για να αναγνωρίσουν τα ιδιοκτησιακά δικαιώματα των περιουσιών τους, που νομιμοφανώς δημεύτηκαν μέσω υποβολιμαίων νομοθετημάτων και τροποποιητικών διοικητικών πράξεων της δασικής νομοθεσίας. Επειδή η νομοθετική αυτή μεθόδευση λειτούργησε εις βάρος των κτηνοτρόφων και των κληρονόμων τους, οι οποίοι κατάντησαν πρόσφυγες στην πατρίδα τους.

Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα πρέπει να προστρέξουν στην τουρκική κυβέρνηση για να αναγνωρίσουν την περιουσία τους που βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια! Αναγνώριση που όμως συνεπάγεται απαλλοτρίωση, αφού οι βοσκότοποι μεν ναι θα τους ανήκουν, πλην όμως θα απαγορεύεται η όποια χρησιμοποίησή τους, επειδή η δασική νομοθεσία, δηλαδή του κράτους, τους έχει χαρακτηρίσει δασική έκταση, με όσα συνεπάγεται αυτή η απαλλοτρίωση για την αποζημίωση που θα επιδικάσει το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Κτηνοτροφία Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων αντιπαραθέτει – διά του προέδρου του κ. Δημήτρη Κοτσώνη – τέσσερα τεκμηριωμένα επιχειρήματα/απαντήσεις, οι οποίες αποκαλύπτουν όλους τους λόγους που η διαστρέβλωση μία σειράς διατάξεων της δασικής νομοθεσίας εξαφάνισαν τους βοσκότοπους από τη χώρα, δημεύοντας τις περιουσίες χιλιάδων Ελλήνων. Αφορμή για τη λεπτομερή καταγραφή των επιχειρημάτων που ακολουθούν, στάθηκαν οι δημοσιοποιημένες απόψεις δασολόγων για το φλέγον ζήτημα του τεκμηρίου κυριότητας του Δημοσίου, που έχει τεθεί το 1979 (ν. 998), καθώς και του χαρακτηρισμού τους ως δασικών εκτάσεων, που αποτελεί πηγή του προβλήματος και πρωταρχικός λόγος της δήμευσης των περιουσιών χιλιάδων πολιτών, εξαιτίας της διαστρέβλωσης της έννοιας του δάσους και της δασικής έκτασης η οποία έχει εμφιλοχωρήσει στον κλάδο των δασολόγων. Μίας διαστρέβλωσης η οποία οδήγησε σε ολική καταστροφή ένα μεγάλο κομμάτι της μετακινούμενης κτηνοτροφίας, αναγκάζοντας και αυτή που έχει απομείνει σε εξαφάνιση, με την καταφυγή της στις ακριβές ζωοτροφές.

Με αποτέλεσμα να κατακρημνιστούν οι συνθήκες ανταγωνιστικότητας της ελληνικής κτηνοτροφίας έναντι της κτηνοτροφίας των χωρών της Κεντρικής Ευρώπης. Επίσης αναδεικνύεται, γιατί η προσφυγή των πολιτών στα Συμβούλια Δασών, προκειμένου να διεκδικήσουν τις περιουσίες τους, προσομοιάζει σε παιχνίδι με σημαδεμένη τράπουλα. Ενώ αποκαλύπτεται τι υποκρύπτεται πίσω από την απόφαση για τους παραλιακούς βοσκότοπους των Κυκλάδων, οι οποίοι, υπό προϋποθέσεις, μπορούν να περιέλθουν στην κατοχή των νόμιμων ιδιοκτητών τους, την ίδια στιγμή που δημεύονται οι βοσκότοπους στην ηπειρωτική χώρα, που δεν αξίζουν ούτε 300 ευρώ το στρέμμα.