Το ξυλο...τελικα δεν βγηκε απο τον Παραδεισο

«Το ξύλο βοηθάει στην πειθαρχία των παιδιών, όσο και ο άνεμος στο σβήσιμο των πυρκαγιών», ανέφερε ο συγγραφέας Ευγένιος Τριβιζάς, στην εκδήλωση που έγινε την Πέμπτη (30/4) στο Ζάππειο για την Παγκόσμια Ημέρα κατά της Σωματικής Τιμωρίας των Παιδιών.
Ωστόσο έρευνες δείχνουν ότι η φυσική τιμωρία των παιδιών είναι «κανόνας» στην Ευρωπαϊκή Ένωση και πρακτική αποδεκτή από το κοινωνικό σύνολο.
Με την εξαίρεση της Σουηδίας (όπου η σωματική τιμωρία των παιδιών έχει απαγορευτεί από το 1979) η σωματική τιμωρία φαίνεται ότι είναι ο κανόνας στην ανεπτυγμένη Ευρώπη. Σύμφωνα με τους επιστήμονες η χρήση βίας εναντίον των παιδιών έχει οδυνηρά αποτελέσματα καθώς:
• Εθίζει τα παιδιά στη βία και τα κάνει πιο «εύκολα» θύματα βίας
• Μπορεί να προκαλέσει σοβαρή σωματική και ψυχική βλάβη
• Φέρνει αντίθετα αποτελέσματα
• Είναι παράνομη βάση της Χάρτας των Δικαιωμάτων του Παιδιού καθώς παραβιάζει την σωματική ακεραιότητα την αξιοπρέπεια και την ίση προστασία τους σύμφωνα με το νόμο.
Τι γίνεται στην Ελλάδα και στην υπόλοιπη Ευρώπη
Σύμφωνα με τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, οι γονείς από 47% ως 84% αποδέχονται ότι χρησιμοποιούν την σωματική τιμωρία, τα παιδιά δηλώνουν σε ποσοστό από 53% ως 93% ότι έχουν υποστεί σωματική τιμωρία από τους γονείς τους. Η σωματική τιμωρία φαίνεται να είναι ανεκτή από την κοινωνία, καθώς μεταξύ 70% και 99% οι ενήλικοι που απάντησαν στις έρευνες, είπαν ότι είναι αποδεκτό να χτυπούν τα παιδιά τους.
Στην Ελλάδα, η σωματική τιμωρία απαγορεύτηκε δια νόμου το 2006, ωστόσο υπάρχει έλλειψη ερευνών για το πώς είναι η κατάσταση με τη βία κατά των παιδιών. Μελέτη του 1997 – στην περιοχή της Αττικής- δείχνει ότι το 65,5% των γονέων χρησιμοποιούσαν την σωματική τιμωρία των παιδιών τους. Σε πρόσφατη έρευνα – μετά τη θεσμοθέτηση της απαγόρευσης - σε δείγμα από νησιά του Β. Αιγαίου, αναδεικνύεται ότι 53%, των γονιών χτυπούν τα παιδιά τους.
Ωστόσο στην περίπτωση της Σουηδίας, όπου η απαγόρευση ισχύει από το 1979, το ποσοστό αποδοχής της σωματικής τιμωρίας από τους γονείς έπεσε από το 35% το 1979 σε λιγότερο από 10% σήμερα. Στη Βρετανία – όπου δεν υπάρχει νομοθεσία – έρευνα του 90 δείχνει ότι το 38% των μωρών κάτω του ενός έτους δέχονταν ξύλο περισσότερο από μια φορά την βδομάδα και ότι 35% των γονέων παιδιών διαφόρων ηλικιών χρησιμοποιούσαν «σοβαρές» μορφές σωματικής τιμωρίας που προκαλούσαν πόνο ή τραύματα στα παιδιά. Στην Γαλλία, όπου επίσης δεν υπάρχει απαγορευτικός νόμος ακόμα, έρευνα έδειξε ότι 96% των παιδιών είχαν εμπειρία κάποιας μορφής σωματικής τιμωρίας από τους γονείς τους, ενώ 30% ανέφεραν ότι είχαν χτυπηθεί με κάποιο μικρό αντικείμενο. 53% των γονέων στο μεταξύ ανέφεραν ότι είναι αντίθετοι με την απαγόρευση της σωματικής τιμωρίας στα παιδιά.
Στο Βέλγιο, έρευνα του 2004 έδειξε ότι μόνο 19% των γονέων πίστευαν ότι δεν είναι αποδεκτή η σωματική τιμωρία των παιδιών και ότι 17% αυτών θεωρούσαν ότι μπορούν να χτυπούν τα παιδιά τους όποτε αυτοί το έκριναν, χωρίς να υπάρχει ειδική αιτιολογία.