Δηλωσεις Σαμαρα για το πολιτικο σκηνικο...

Ξεκάθαρη απάντηση σε ότι αφορά τα σενάρια ενός «μεγάλου συνασπισμού» δίνει σήμερα ο Αντώνης Σαμαράς σε συνέντευξη του στην Καθημερινή της Κυριακής : “Δεν συνεργαζόμαστε με εκείνους που αποδέχονται το μνημόνιο” επισημαίνει.
Πηγή kathimerini.gr - Ολόκληρη η συνέντευξη στην Έλλη Τριανταφύλλου έχει ως εξής :
Δεν ξέρω κανένα μεγάλο ηγέτη που έμεινε στην Ιστορία ως… απολύτως «πειθήνιος» Οι μαζικές απολύσεις του Δημοσίου είναι λάθος πολιτική Με το πρόγραμμά μας μπορεί μέσα σε 18 μήνες να μηδενιστεί και το διαρθρωτικό και το κυκλικό έλλειμμα .Δεν διακρίνει περιθώρια συναίνεσης με την κυβέρνηση ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Αντώνης Σαμαράς, αφού, όπως σημειώνει, κάθε συνεννόηση προϋποθέτει και ορισμένα ελάχιστα, τα οποία σήμερα δεν βλέπει. Στην εφ’ όλης της ύλης συνέντευξή του στην «Κ», επιμένει στην ορθότητα… της αντιμνημονιακής του θέσης. Δηλώνει ότι δεν πρόκειται να συμφωνήσει ποτέ με μαζικές απολύσεις, ενώ λέει «όχι» σε ενδεχόμενη συγκρότηση μεγάλου συνασπισμού με τεχνοκράτες. Τέλος, προαναγγέλλει αλλαγές στην ηγετική ομάδα του κόμματος.
- Kύριε πρόεδρε, πιστεύετε ότι σας δικαίωσε η αντιμνημονιακή σας ρητορεία;
- Πρώτον, δεν πρόκειται για «ρητορεία», αλλά για πολιτική τεκμηριωμένης αντίθεσης με το Μνημόνιο, αλλά και συνολική πρόταση άλλου δρόμου εξόδου από την κρίση. Απορρίψαμε τη «διέξοδο» διά της… ασφυξίας και προτείναμε πραγματική διέξοδο με ανάκαμψη και ανάπτυξη. Δεύτερον, η θέση μας επαληθεύτηκε πλήρως από τα ίδια τα αποτελέσματα του Μνημονίου, που έχει ήδη πέσει έξω σε όλους τους στόχους του, διότι η ύφεση απορρόφησε την αποτελεσματικότητα των μέτρων που πάρθηκαν. Προσέξτε, δεν πέσαμε έξω φέτος γιατί το… περσινό έλλειμμα ήταν μεγαλύτερο. Πέσαμε έξω φέτος γιατί τα φετινά μέτρα (του Μνημονίου) προκάλεσαν μεγαλύτερη ύφεση που απορρόφησε (φετινά) δημόσια έσοδα και αύξησε (φετινές) δημόσιες δαπάνες.
Υπάρχει μια δικαίωση ακόμα: ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία κάνουν ό,τι μπορούν για να αποφύγουν να υπογράψουν αντίστοιχο Μνημόνιο. Τουλάχιστον προσπαθούν.

Mε καταλαβαίνουν
- Σας έχει ασκηθεί κριτική, και στο εξωτερικό, πως συμβαδίζετε περισσότερο με τα κόμματα της Αριστεράς εν Ελλάδι παρά με τα κεντροδεξιά κόμματα της Ευρώπης. Δεν συνιστά αντίφαση αυτό για ένα κόμμα σαν τη Νέα Δημοκρατία;
- Οταν με συναντούν εμένα δεν μου λένε τέτοια πράγματα. Αντίθετα, δείχνουν να καταλαβαίνουν γιατί διαφώνησα. Αλλωστε, έχουν γραφτεί πολύ περισσότερα με αντίθετο περιεχόμενο που κάνουν ίδια κριτική με αυτή που κάνω κι εγώ στο Μνημόνιο: Στον Economist, στη New York Times, στους Financial Times του Λονδίνου, στη Wall Street Journal, στη Figaro.
Βεβαίως, η Αριστερά έχει τη δική της ιδεολογική οπτική απόρριψης του Μνημονίου. Αλλά εμείς δεν απορρίπτουμε απλώς το Μνημόνιο, εξηγούμε γιατί οδηγεί σε αδιέξοδο και προτείνουμε διαφορετικό δρόμο για να βγούμε από την κρίση. Θέσεις αντίστοιχες ή παραπλήσιες με τις δικές μας έχουν εκφράσει και δεκάδες σοβαροί αναλυτές διεθνώς. Μερικοί και νομπελίστες οικονομολόγοι, όπως ο Stieglitz και ο Krugman. Είναι όλοι αυτοί… «συνοδοιπόροι της Αριστεράς»; Αυτά είναι αστειότητες…
- Οποιος κι αν διεκδικεί την ηγεσία του τόπου πρέπει να διατηρεί καλές σχέσεις και αξιοπιστία με τους ισχυρούς εταίρους μας στο εξωτερικό. Εσείς έχετε κάποιο πλεονέκτημα σε αυτόν τον κρίσιμο τομέα ή τον θεωρείτε δευτερεύοντα;
- Πρώτον, έχω όχι απλώς «καλές», αλλά άριστες σχέσεις με πολλούς ξένους ηγέτες. Και με όλα τα κορυφαία στελέχη της Ε.Ε. Υστερα, «καλές σχέσεις» δεν σημαίνει ετοιμότητα να ταυτιστούμε με οτιδήποτε λένε ή εισηγούνται. Αλλωστε, συχνά δεν υπάρχει καν «ταυτότητα» ανάμεσά τους. Και μεταξύ τους διαφωνούν. Με ποιον να «ταυτιστούμε»; Και τέλος, η «αξιοπιστία» δεν κτίζεται μόνον όταν λες «ναι σε όλα», αλλά κι όταν γνωρίζεις πού και πώς να διαφωνείς. Δεν ξέρω κανένα μεγάλο ηγέτη που έμεινε στην Ιστορία ως … απολύτως «πειθήνιος».
- Δεν φαίνεται να έπεισε τους τεχνοκράτες η δήλωσή σας πως μπορείτε να μηδενίσετε το κυκλικό έλλειμμα έως το 2011. Μήπως ήταν λάθος μια τόσο προωθημένη εκτίμηση;
- Κατ’ αρχήν δεν είπαμε ποτέ ότι θα μηδενίσουμε μόνο το κυκλικό έλλειμμα ώς το 2011. Αυτό το λένε όσοι διαστρέβλωσαν τη θέση μας. Είπαμε ότι, αν εφαρμοστεί πλήρως το πρόγραμμά μας, μπορεί μέσα σε 18 μήνες να μηδενιστεί και το διαρθρωτικό και το κυκλικό έλλειμμα. Αυτό είναι εφικτό. Διότι εκείνο που δεν έχει συνειδητοποιηθεί είναι ότι τα μέτρα που προβλέπει το Μνημόνιο για το 2010 και 2011 είναι υπερδοσολογία. «Εξοικονομούν» από τον δημόσιο προϋπολογισμό το 13% και πλέον του ΑΕΠ. Κι αυτό θα αρκούσε για να μηδενίσει το συνολικό έλλειμμα που δεν είναι μεγαλύτερο. Αν αφαιρέσουμε τα «μη επαναλαμβανόμενα κονδύλια» και τη «δημιουργική λογιστική» που έκανε πέρυσι η νέα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Αν όλες αυτές οι περικοπές δεν οδηγούσαν σε μεγαλύτερη ύφεση (όπως συμβαίνει), αλλά σε μικρότερο έλλειμμα, θα αρκούσαν. Είναι εφικτό, λοιπόν, αν το μείγμα της οικονομικής πολιτικής αποδειχθεί αποτελεσματικό. Αλλά το σημερινό μείγμα πολιτικής έχει αποδειχθεί εντελώς μη αποτελεσματικό.

Κι αυτό είναι το πρόβλημα. Οχι, δηλαδή, ότι εμείς φιλοδοξούμε να το μηδενίσουμε σύντομα. Αλλά ότι το Μνημόνιο δεν το μηδενίζει ποτέ! Κι αν δεν μηδενίσεις το έλλειμμα, πώς θα ελέγξεις το χρέος; Η κυβέρνηση προβλέπει ότι στο τέλος του 2011 θα έχουμε έλλειμμα 7,2%. Το μισό απ’ αυτό μπορεί να απορροφηθεί, αν υπήρχαν εγκαίρως μέτρα τόνωσης της αγοράς. Τα τονωτικά μέτρα δεν θα δημιουργήσουν μόνο τα ίδια περισσότερα φορολογικά έσοδα, αλλά θα καταστήσουν πιο αποτελεσματικά και τα περιοριστικά μέτρα που έχουν ήδη ληφθεί. Κι απ’ αυτήν την πλευρά μπορεί να μειωθεί το έλλειμμα κατά 3,6% του ΑΕΠ περίπου επιπλέον.
Χρειάζεται, λοιπόν, συνδυασμός από τονωτικά μέτρα και περιοριστικά μέτρα. Αυτά τα δώσαμε στη δημοσιότητα αναλυτικά και κοστολογημένα. Σε ό,τι αφορά το πόσοι πείστηκαν, συμβαίνει μάλλον το αντίθετο. Δεν το προσέξατε ίσως, αλλά τόσο ο κ. Προβόπουλος όσο και ο κ. Παπαδήμος, σε πρόσφατες παρεμβάσεις τους ζήτησαν δύο πράγματα: μεγαλύτερα δημοσιονομικά πλεονάσματα και ταχύτερα.
- Εχετε δικαιωθεί στο κομμάτι της κριτικής σας που έλεγε πως η αύξηση των φόρων οδήγησε σε επιδείνωση της ύφεσης. Τώρα όμως εσείς τι θα κάνατε, άμεσα σε σχέση με την οικοδομή, τον τουρισμό, τον κλάδο των αυτοκινήτων, την ενέργεια, το Ελληνικό;
- Τα έχω πει αναλυτικά όλα αυτά. Αλλά θα σταθώ εδώ σε δύο: Πρώτον, στην τόνωση της οικοδομής με επιδότηση επιτοκίου πρώτης κατοικίας για 10 χρόνια. Αυτό θα δώσει ώθηση στην οικοδομή. Δηλαδή 130 επαγγέλματα! Το κράτος δεν θα πληρώσει τίποτε την πρώτη και το μεγαλύτερο μέρος της δεύτερης χρονιάς. Μόνο από τον ΦΠΑ και τα συνήθη φορολογικά έσοδα το Δημόσιο θα εισπράξει αμέσως υγιείς πόρους. Και τα ελλείμματα θα μειωθούν με υγιή τρόπο… Δεύτερον, στην αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Εδώ οι δυνατότητες είναι σχεδόν απεριόριστες και για άμεση απόκτηση ρευστότητας (που θα μειώσει το χρέος) και για επιχειρηματική αξιοποίηση (π.χ. μέσω ΣΔΙΤ) που θα φέρει μόνιμα δημόσια έσοδα.
Για τις ΔEKO
- Φαίνεται πως τα μέτρα που θα χρειασθούν το 2011 θα συμπεριλαμβάνουν κλείσιμο διαφόρων φορέων και τεράστιες περικοπές στις ΔΕΚΟ, ακόμη και απολύσεις. Υπάρχει περίπτωση εσείς να συμφωνήσετε σε αυτό;
- Μέτρα συγχώνευσης φορέων και περικοπές στις ΔΕΚΟ έχουμε ήδη προτείνει από πέρυσι. Κάποια που έχουν έλθει στη Βουλή ή σε επιτροπές της, τα έχουμε ήδη ψηφίσει. Μερικά μάλιστα τα είχε ξεκινήσει η Ν.Δ. από την εποχή που ήταν στην κυβέρνηση. Με το ΠΑΣΟΚ στα «κεραμίδια» τότε… Εκείνο, όμως, που δεν θα στηρίξουμε είναι πολιτικές μαζικών απολύσεων.
Γιατί εκτός όλων των άλλων, είναι και εντελώς αναποτελεσματικές. Οταν το Δημόσιο απολύει μαζικά, μειώνονται οι δαπάνες του από τη μία πλευρά, αλλά αυξάνονται από την άλλη. Το ίδιο τους πληρώνει ως ανέργους πλέον. Χάνει και τον φόρο εισοδήματος που πλήρωναν. Και επειδή η κατανάλωσή τους μειώνεται δραστικά όσο είναι άνεργοι, χάνει το Δημόσιο όλων των ειδών φορολογικά έσοδα. Και βαθαίνει η ύφεση για το σύνολο της οικονομίας και καταλήγουμε με ελάχιστο ταμειακό όφελος και πολύ πολύ μεγαλύτερο κοινωνικό κόστος. Οι μαζικές απολύσεις του Δημοσίου είναι λάθος πολιτική. Η μείωση του Δημοσίου μπορεί να γίνει πλέον με πιο πρόσφορες τακτικές, όπως το μέτρο πρόσληψης ενός για κάθε πέντε που συνταξιοδοτούνται για τα επόμενα χρόνια.
Σε μας στρέφονται όσοι θέλουν ανάκαμψη, με ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη

- Κάνατε κάποια λάθη στις δημοτικές εκλογές; Η «ολική επαναφορά» ήταν λάθος;

- Τον Οκτώβριο του ’09 η Ν. Δ. πήρε την πλειοψηφία σε μόνον 6 νομούς από τους 54. Δεκατρείς μήνες μετά από μια αληθινή εκλογική συντριβή κέρδισε στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών 32 από τους 54 νομούς! Σε αυτοδιοικητική βάση κερδίσαμε στους περισσότερους νομούς που είχαμε κερδίσει ποτέ. Σε σύγκριση με τις γενικές εκλογές, ανεβάσαμε τα ποσοστά μας παντού. Εκμηδενίσαμε τη διαφορά με το ΠΑΣΟΚ από τις 10,4 μονάδες σε 2 και κερδίσαμε περισσότερες περιφέρειες και ψήφους από όσα μας έδιναν και οι πιο ευνοϊκές δημοσκοπήσεις. Ακόμα και στις περισσότερες περιφέρειες που δεν κερδίσαμε, παλέψαμε στα ίσια. Και μερικές φορές χάσαμε οριακά. Αν αυτό δεν είναι «ολική επαναφορά» τι άλλο μπορεί να είναι;
- Σας έκαναν ζημιά οι διάφορες διαρροές γύρω από τον κ. Καραμανλή;
- Ζημιά; Καμία! - Σήμερα η κ. Μπακογιάννη ανακοινώνει ένα νέο κόμμα. Υπάρχει περίπτωση να σας απειλήσει κερδίζοντας ένα κεντροδεξιό φιλελεύθερο κομμάτι της γνώμης που αποξενώθηκε από τον αντι-μνημονιακό σας λόγο;

- Να ρωτήσω εγώ κάτι: Είμαι αντίθετος με το Μνημόνιο γιατί δημιουργεί, μεταξύ άλλων, φορολογική ασφυξία. Ποιος νομίζετε ότι εκφράζει περισσότερο τους φιλελεύθερους; Αυτός που απορρίπτει τη φορολογική ασφυξία, όπως εμείς; ΄Η αυτός που τη στηρίζει; Αυτός που απορρίπτει την αύξηση των φόρων, όπως εμείς; ΄Η αυτός που την ψηφίζει και την υπερασπίζεται; Αυτός που θέλει μείωση φόρων, όπως εμείς; ΄Η αυτός που στηρίζει όλες τις φοροεπιδρομές που έχουν εξαπολυθεί; Σε μας στρέφονται όσοι είναι αντίθετοι με το Μνημόνιο, γιατί θέλουν και αληθινή διέξοδο με ανάκαμψη, με ανταγωνιστικότητα και ανάπτυξη.

Από την άλλη πλευρά, όσοι στηρίζουν το Μνημόνιο, για οποιοδήποτε λόγο, έχουν τι να ψηφίσουν: Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. Οταν εμφανίζονται κάποιοι που ψηφίζουν το Μνημόνιο (όπως το ΠΑΣΟΚ), διακηρύσσουν ότι είναι «μονόδρομος» (όπως το ΠΑΣΟΚ) και ύστερα μιλάνε για «διορθώσεις» που είναι όλες… εκτός Μνημονίου, ποιον θα πείσουν ως σοβαρή «εναλλακτική λύση»;
Καμία δυνατότητα συνεργασίας
- Mπορεί, να υπάρξει συνεννόηση, τουλάχιστον ανάμεσα σ’ εσάς και τον κ. Παπανδρέου για επώδυνες αλλά αναγκαίες αλλαγές στην Παιδεία, στη διοίκηση των ΔΕΚΟ, στην αντιμετώπιση της διαφθοράς κ.λπ; Θα καθίσετε μαζί του σ’ ένα τραπέζι;

- Εχω ήδη «καθίσει στο τραπέζι» περισσότερες από μία φορές. Ας μην κρυβόμαστε. Κάθε συνεννόηση προϋποθέτει και ορισμένα ελάχιστα. Τα οποία σήμερα δεν τα βλέπω. Εκτός αν ως «συνεννόηση» η κυβέρνηση εννοεί την προσχώρησή μας στις δικές τις θέσεις. Κι αυτό, βέβαια, δεν μπορεί να γίνει…

- Είστε παλιοί φίλοι με τον κ. Παπανδρέου. Μιλάτε ποτέ για κρίσιμα θέματα χωρίς να το ξέρουμε εμείς οι υπόλοιποι; Στράβωσε κάτι σ’ αυτήν τη σχέση;

- Δεν υπάρχουν «μυστικές συναντήσεις» όπως υπονοεί το ερώτημά σας. Και δεν έχει αλλάξει κάτι στην προσωπική μας σχέση. Και οι δύο ξέρουμε ότι άλλο προσωπικές σχέσεις κι άλλο πολιτική.
- Τι πιστεύετε ότι πρέπει να γίνει με τις εξεταστικές επιτροπές ώστε να βοηθηθεί η συναίνεση αλλά να μην υπάρξει οσμή συγκάλυψης και πολιτικής ομερτά;
- Δεν συνδέσαμε ποτέ τις εξεταστικές με τη συναίνεση. Εμείς πρώτοι είπαμε «όλα στο φως». Αλλά όταν υπάρχουν παραπομπές πολιτικών προσώπων χωρίς ενδείξεις σκανδάλου, χωρίς βλάβη του Δημοσίου και χωρίς το παραμικρό στοιχείο για τη ροή πολιτικού χρήματος, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Εμείς τέτοιες «ομηρίες» δεν δεχόμαστε! Και εν πάση περιπτώσει, είμαστε πρόθυμοι να συνεργαστούμε με όποιον επιδιώκει αλλαγή οικονομικής πολιτικής, για να βγούμε από την κρίση με ανάπτυξη. Αλλά με όσους αποδέχονται τα αδιέξοδα του Μνημονίου δεν υπάρχει δυνατότητα συνεργασίας.
- Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση θα βγάλει πέρα το σισύφειο έργο που απορρέει από το Μνημόνιο ή θα έχουμε ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις;

- Ακριβώς όπως το είπατε, «σισύφειο». Που σημαίνει μάταιο. Ετσι ακριβώς είναι, χωρίς ελπίδα. Τα Μνημόνιο δεν «περπατάει». Αυτό σχεδόν ομολογείται πλέον. Από ‘κει κι ύστερα, θα δούμε…
- Γιατί αποκλείετε τον μεγάλο συνασπισμό με τεχνοκράτες σε κρίσιμα πόστα, αν τα πράγματα χειροτερεύσουν;

- Πρώτον, γιατί το πολιτικό σύστημα θα αναγεννηθεί με το να αναλάβει τις ευθύνες του. Οχι με το να τις απεμπολήσει! Δεύτερον, διότι οι τεχνοκράτες είναι χρήσιμοι να λένε τη γνώμη τους, αλλά δεν έχουν όλοι την ίδια γνώμη και κάποιος πρέπει να κάνει τη σύνθεση. Και κάποιος πρέπει να παίρνει και την ευθύνη. Αυτό είναι δουλειά του πολιτικού.

- Πιστεύετε ότι η επιμήκυνση στην αποπληρωμή των δανείων είναι αναπόφευκτη; Η αναδιάρθρωση; Αποκλείετε την έξοδο από το ευρώ;

- Προσπαθούμε να αποφύγουμε, να αποτρέψουμε και το ένα και το άλλο. Και βασική αντίθεσή μας με το Μνημόνιο είναι ότι οδηγεί και στο ένα και στο άλλο με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Πιστεύουμε ότι η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να ξεπεράσει την κρίση ελλειμμάτων-υπερδανεισμού με άμεση ανάκαμψη, αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου και αλλαγή του αναπτυξιακού της μοντέλου. Αν κάνει αυτά που πρέπει να κάνει, δεν χρειάζεται ούτε «αναδιάρθρωση» ούτε θα τεθεί ζήτημα για το ευρώ. Αν συνεχίσει στο ίδιο αδιέξοδο, τότε σύντομα θα συνειδητοποιήσουν όλοι ότι αυτό που εμφανίστηκε ως «σωτηρία» ήταν καταστροφή.

Δεν θα αλλάξω όσους πέτυχαν
- Κάποιοι επιμένουν ότι έχετε εγκλωβισθεί σε μια ομάδα «Ταλιμπάν» της απολύτου εμπιστοσύνης σας, επειδή σας έμειναν πιστοί την περίοδο της «πολιτικής εξορίας». Θεωρούν δε ότι αυτή η ομάδα σας ωθεί σε αντι-συστημικές θέσεις και στην ακραία αντιμνημονιακή σας στάση. Ισχύει; Σκέπτεστε να αλλάξετε τη στενή σας ηγετική ομάδα; Γιατί δεν παίζουν κανένα ορατό ρόλο οι δύο σας αντιπρόεδροι;
- Κατ’ αρχήν αυτά τα περί «Ταλιμπάν» είναι αστειότητες. Πέρα για πέρα ανοησίες. Ονόματα έχετε να μου πείτε; Διότι εγώ μπορώ να σας πω ότι οι αυτοδιοικητικοί υποψήφιοι που όρισα σε περιφέρειες και δήμους ήταν, σχεδόν όλοι, στελέχη που δεν είχαν ψηφίσει Σαμαρά στις εσωκομματικές εκλογές.

Oλοκληρωμένη πρόταση
Το ίδιο ισχύει και με τα άλλα περί «εξω-συστημικών». Το ίδιο ισχύει και για τη λεγόμενη «αντι-μνημονιακή» στάση. Κατ’ αρχήν δεν είναι «αντί». Συνοδεύτηκε από ολοκληρωμένη και κοστολογημένη εναλλακτική πρόταση. Την οποία σιγά σιγά και… «ανεπαισθήτως» αποδέχονται και πολλοί από εκείνους που αντιτάχθηκαν στην αρχή.

Τέλος, οι αντιπρόεδροι παίζουν όλο και πιο σημαντικό ρόλο. Και η συνδρομή τους στην παράταξη είναι πολυτιμότατη.

Ασφαλώς θα γίνουν αλλαγές. Κάθε κόμμα κάνει αλλαγές, γιατί αλλιώς παθαίνει αγκύλωση. Αλλά δεν πρόκειται να αλλάξω εκείνα που δούλεψαν και πέτυχαν να μειώσουν τη διαφορά της Ν.Δ. από 10,4 ποσοστιαίες μονάδες σε μόλις 2 μέσα σε ένα χρόνο. Εχετε ξαναδεί εσείς τόσο ταχεία ανάκαμψη ενός κόμματος που υπέστη πρόσφατα τόσο μεγάλη ήττα, όπως εκείνη του Οκτωβρίου του 2009;

- Η πρώην ηγετική ομάδα της Ν.Δ. «κάηκε» μετά την περίοδο Καραμανλή. Αν, για κάποιο λόγο, κληθείτε σύντομα να κυβερνήσετε, κανείς δεν μπορεί να φαντασθεί ποιοι θα αναλάμβαναν τα κρίσιμα πόστα, πλην 3-4 εξαιρέσεων…

- Σήμερα επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ κυβερνούν σε καίριες θέσεις άνθρωποι που δύο χρόνια πριν ήταν παντελώς άγνωστοι στο ευρύτερο κοινό.

Να είστε σίγουρη πως όταν θα έλθουμε στη διακυβέρνηση εμείς, θα βρεθούμε πολύ πιο έτοιμοι απ’ ό,τι βρέθηκε το ΠΑΣΟΚ. Αν μη τι άλλο, εμείς πολιτευόμαστε σήμερα με ευθύνη. Δεν λέμε τίποτε που δεν θα κάναμε αν ήμασταν στην κυβέρνηση. Και στηρίζουμε όλα όσα προτείνει η κυβέρνηση, που θα τα κάναμε κι εμείς, έστω και κάπως διαφορετικά. Εχουμε ήδη ψηφίσει τα μισά νομοσχέδια που έφερε η κυβέρνηση. Περίπου 30 επί συνόλου 60! Ενώ το ΠΑΣΟΚ, ως αντιπολίτευση, ψήφισε μόνο 7 σε 5,5 χρόνια! Και τώρα, πολύ συχνά προτείνει ως κυβέρνηση αυτά που είχε καταψηφίσει ως αντιπολίτευση. Εμείς λοιπόν πολιτευόμαστε από τώρα με υπευθυνότητα. Οταν λέμε «ναι» το στηρίζουμε. Κι όταν λέμε «όχι» το εννοούμε. Γενικώς το «βασανίζουμε»… Γι’ αυτό και θα είμαστε πολύ πιο έτοιμοι για κυβερνητικά καθήκοντα.