Γη και υδωρ στους δανειστες της χωρας μας...

Ενόσω συνεχίζονται τα γυμνάσια σε βάρος της Ελλάδας και οι ένθεν- κακείθεν εκβιασμοί των πανίσχυρων παικτών (Γερμανία, ΔΝΤ- IIF, hedge funds κ.λ.π) εντείνονται, τη στιγμή που η εκστρατεία τρομοκράτησης των κατοίκων αυτής της χώρας κορυφώνεται γύρω από την κατάργηση ή περιορισμό του 13ου -14ου μισθού, τα δελτία των 20.00 «πυροβολούν» καθημερινά τον καθημαγμένο φορολογούμενο, στα μουλωχτά φαίνεται πως περνά το μεγαλύτερο ξεπούλημα στη σύγχρονη ιστορία του τόπου.
Υποθήκευση και μάλιστα εμπράγματη του ορυκτού πλούτου (και όχι μόνον της χώρας ) φαίνεται, πως περιλαμβάνει η δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Αθήνα στις 26-27 Οκτωβρίου 2011. Βάσει του περιβόητου πλέον άρθρου 13 -στο Κείμενο Συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής- περιλαμβάνονται πρόνοιες μέσω των οποίων θα εκχωρούνται ακόμη και απευθείας στους δανειστές τα έσοδα από την πιθανή εκμετάλλευση κοιτασμάτων φυσικού αερίου-υδρογονανθράκων.
Το Moneypost.gr έχει αναφερθεί αρκετές φορές στη μεγαλύτερη εκχώρηση της ελληνικής πλευράς, που πολύ φοβούμεθα πως θα βρει μπροστά της τους επόμενους μήνες και αφορά στην υπαγωγή του ελληνικού χρέους από το εθνικό νομικό πλαίσιο στο καλούμενο βρετανικό δίκαιο. Μάλιστα πρόσφατα, είχαμε αναφερθεί στον κίνδυνο να συμπεριληφθούν στο πακέτο εμπράγματων δεσμεύσεων συμβόλαια εκμετάλλευσης ορυκτού πλούτου αλλά και εξόρυξης πετρελαίου-φυσικού αερίου.
Σε σχετική ανάρτηση (17/1) υπό τον εύγλωττο τίτλο «το βρετανικό δίκαιο "ρουφάει" τα ελληνικά πετρέλαια- Εξαφάνισαν τα κοιτάσματα πριν τα... βρουν», αναδεικνυόταν ακριβώς αυτός ο κίνδυνος που για ευνόητους λόγους κρατείται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, με την πλειονότητα των ελλήνων να μην γνωρίζει ουσιώδεις υποχρεώσεις που θα απορρέουν από την νέα δανειακή σύμβαση και θα υποθηκεύουν το μέλλον των παιδιών μας για δεκαετίες.
Θα πείτε εδώ ολόκληρος υπουργός της κυβέρνησης ΓΑΠ, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης ομολογεί πως «δεν διάβασε το μνημόνιο», με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται...
Οι δανειστές ζητούν εγγυήσεις και όσο τα πολυδιαφημισμένα προγράμματα αποκρατικοποίησης (δηλαδή ξεπούλημα των ΔΕΗ, ΟΠΑΠ), αξιοποίησης (...τύπου Ελληνικού), ή τα περίφημα σχέδια για ενεργειακά προγράμματα (...σαν το ΗΛΙΟΣ ), δεν προχωρούν άρα δεν αποφέρουν έσοδα, τόσο ο κίνδυνος εμπράγματης υποθήκευσης ορυκτού πλούτου – κοιτασμάτων αερίου και υδρογονανθράκων μεγαλώνει. Σύμφωνα με τονφιλόδοξο σχεδιασμό της κυβέρνησης ΓΑΠ οι αποκρατικοποιήσεις (και όλα τα συναφή ) θα έπρεπε μέχρι το 2015 να έχουν αποφέρει μεγάλο μέρος από το πακέτο των 50 δισ. ευρώ.
Έτσι όπως πηγαίνουν τα πράγματα, είναι ζήτημα εάν θα συγκεντρωθούν μετά βίας 8 με 10 δισ. ευρώ και αυτά με το καλύτερο σενάριο. Τα υπόλοιπα; Απάντηση στο καίριο ερώτημα ενδέχεται να δίνεται μέσω του περιβόητου άρθρου 13 που σύμφωνα με το defencenet.gr, αναφέρει επί λέξει ότι «Greece commits future cash flows from project Helios or other privatization revenue in excess of those already included in the adjustment programme to further reduce indebtedness of the Hellenic Republic by up to 15 billion euros with the aim of restoring the lending capacity of the EFSF»