Η καταργηση της φυσικης παραλίας θα φέρει την πολυθρυλητη αναπτυξη;

Και ξαφνικά με το τέλος του καλοκαιριού και ενώ ο λαός συνθλίβεται μέσα στη μέγγενη των 11,5 δισ. που επιβάλλει η κυβέρνηση και η τρόικα, προέκυψε και η ψήφιση του μάστερ πλαν του λιμανιού μέσα στον Σεπτέμβριο. Ταυτόχρονα σε σύσκεψη στο Δημαρχείο την προηγούμενη εβδομάδα κατατέθηκε και άλλη πρόταση εκτός μάστερ πλαν, από τον Γενικό Γραμματέα Λιμένων της κυβέρνησης τον κ. Μουτζούρη για δημιουργία ανατολικής μαρίνας στη θέση του προλιμένα. Ανυποψίαστοι οι δημότες προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς συμβαίνει και με αγωνία αναρωτιούνται:
– Γιατί ξαφνικά προέκυψε τόσο μεγάλη βιασύνη για την ψήφιση του μάστερ πλαν του λιμανιού;

– Πότε συζητήθηκε σε ανοιχτό δημόσιο διάλογο στους δημότες και στους φορείς της πόλης οι προτάσεις του σχεδίου ανάπτυξης του λιμανιού και του ευρύτερου θαλάσσιου μετώπου; Υπογραμμίζω σαν μέλος του ΤΕΕ ουδέποτε (ούτε το 2005) συζητήθηκε τέτοια πρόταση. Όσοι το επικαλούνται ή δεν ξέρουν ή το κάνουν εκ του πονηρού.
– Γιατί ενώ υποτίθεται ότι ως λαός, ως χώρα, ως πόλη πληρώσαμε για να γίνει μια ολοκληρωμένη μελέτη που να εξετάζει όλες τις εναλλακτικές προτάσεις αξιοποίησης του λιμανιού και γενικότερα του θαλάσσιου μετώπου, έρχεται στο τραπέζι μία άλλη πρόταση χωρίς στοιχειώδη μελέτη, έτσι τα προφορικά και στα πρόχειρα;
– Γιατί θα πρέπει να θυσιάσουμε ένα κομμάτι της φυσικής μας αμμουδιάς από το ΝΟΚ μέχρι τα βραχάκια για να κάνουμε μαρίνα;
– Δεν έχουμε μαρίνα στην πόλη, και αν αυτή δεν φθάνει γιατί δεν γίνεται επέκταση δυτικά της υπάρχουσας;
– Ποια συμφέροντα μυρίστηκαν το φιλέτο και το έβαλαν στο μάτι;
– Η ανάπτυξη και οι θέσεις εργασίας θα έρθουν με την καταστροφή της παραλίας και την τσιμεντοποίηση ή μήπως θα συμβεί το ακριβώς αντίθετο;
– Μήπως η ανεργία που καλπάζει στο 25% και η ύφεση που σκαρφάλωσε στο 7%, θα αντιστραφούν και θα αρχίσει η ανάπτυξη με τη δημιουργία και άλλης μαρίνας στην πόλη; Αυτό είναι που λείπει από την πόλη; Η ανατολική μαρίνα θα κάνει τη διαφορά; Γι’ αυτήν προτιμούν οι επισκέπτες την πόλη μας;
– Εξασφαλίσαμε την αξιοποίηση και την αναβάθμιση του λιμανιού και τις απαραίτητες πιστώσεις και ασχολούμαστε με τον προλιμένα;
Επειδή είναι πολλά τα ερωτήματα που προκύπτουν και το τοπίο πολύ θολό και συγκεχυμένο για το ποιος επιδιώκει τι και γιατί, ας πούμε κάποιες αλήθειες:
1) Το μάστερ πλαν του λιμανιού προτείνει για την αξιοποίηση του προλιμένα 2 εναλλακτικές προτάσεις.
Η μία πρόταση Α1 προτείνει την ανάπτυξη ναυταθλητικού κέντρου Καλαμάτας σε μία επίχωση 8 στρεμμάτων απέναντι από του «Κοιλάκου» στην επέκταση του μώλου που υπάρχει σήμερα, με την κατασκευή κτιρίου 1350 m2 για τις απαραίτητες εγκαταστάσεις και η οποία θα επιφέρει τεράστια περιβαλλοντική επιβάρυνση.
Η άλλη πρόταση Α2 προβλέπει στην περιοχή του εν λόγω υπήνεμου μώλου την ανάπτυξη ενός λιμενίσκου για εξυπηρέτηση μικρών σκαφών.
Οι δύο αυτές βασικές προτάσεις υποδιαιρούνται η κάθε μία σε 2 υποπροτάσεις ανάλογα με το γκρέμισμα ή τη διατήρηση της υφιστάμενης αποθήκης του Λιμενικού Ταμείου.
Οπότε προκύπτουν συνολικά 4 εναλλακτικές προτάσεις. Και στις 4 αυτές προτάσεις του μάστερ πλαν αξίζει να κρατήσουμε την αναφορά για τη φυσική αμμουδιά που διατηρείται στον προλιμένα, ότι η φυσική παραλία «συντελεί επιπλέον στην απόσβεση των εισερχομένων στην λιμενολεκάνη κυματισμών και στην αποφυγή ανακλάσεων, οι οποίες θα μπορούσαν να επηρεάσουν αρνητικά τα μικρά σκάφη που προβλέπεται να ελλιμενίζονται στον υπήνεμο μώλο».
2) Πουθενά στο μάστερ πλαν δεν προβλέπεται η δημιουργία μαρίνας στον προλιμένα.
3) Πουθενά στο Γενικό Πολεοδομικό που ψηφίστηκε πριν 6 μήνες δεν αναφέρεται η δημιουργία μαρίνας στην ανατολική πλευρά, στον προλιμένα.
Αυτή είναι η προφορική πρόταση του κ. Μουτζούρη που μας το παρουσίασε ως δώρο της κυβέρνησης που θα μας φέρει την ανάπτυξη.
Σε αντάλλαγμα εμείς θα θυσιάσουμε και λίγη από τη φυσική κεντρική μας παραλία από το ΝΟΚ μέχρι τα βραχάκια – μώλο και επίσης θα δημιουργήσουμε προσχώσεις 8 στρεμμάτων και ένα κτίριο 1350 m2 μέσα στο Μεσσηνιακό κόλπο για τις απαραίτητες υποδομές.
Στην πρόταση αυτή απαντάμε ότι κάθε μέτρο φυσικής αμμουδιάς είναι αναντικατάστατο, πολύ δε περισσότερο, όταν συνδέεται με την ιστορική μνήμη της πόλης.
Η φυσική αμμουδιά από το ΝΟΚ μέχρι τα βραχάκια – μώλο ήταν για πάνω από 1 αιώνα (από φωτογραφίες από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους) τόπος συνάντησης των Καλαματιανών κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Γενιές ολόκληρες μεγάλωσαν και οι μνήμες τους είναι συνδεδεμένες με το κομμάτι αυτό.
Το συγκριτικό πλεονέκτημα της Καλαμάτας, ο πλούτος της, που την κάνει να ξεχωρίζει από όλες τις πόλεις της Ελλάδας αλλά και της Μεσογείου είναι αυτή η παραλία της, η φυσική της αμμουδιά. η θάλασσά της με τα καθαρά νερά που δίνει τη δυνατότητα στους κατοίκους της, αλλά και στους επισκέπτες, να κολυμπούν ακόμα και μέσα στην περιοχή του προλιμένα, στο κέντρο της πόλης.
Αλήθεια, η Δημοτική Αρχή είναι διατεθειμένη να θυσιάσει το στολίδι αυτό της Καλαμάτας για χάρη της «ανάπτυξης»; Όλα τα τερατώδη έργα που κατέστρεψαν περιβαλλοντικά, αλλά και αναπτυξιακά περιοχές ολόκληρες έγιναν στο όνομα της «ανάπτυξης».
Αλλά ανάπτυξη πραγματική και που θα αντέξει στο χρόνο είναι μόνο η βιώσιμη, είναι αυτή που σέβεται το περιβάλλον. Ειλικρινά πιστεύει κανείς ότι η τσιμεντοποίηση της παραλίας θα φέρει ανάπτυξη; Το γεγονός ότι κάποιοι από τα βόρεια προάστια θα παρκάρουν τα σκάφη τους το χειμώνα είναι αυτό που θα δώσει ώθηση και δυναμική σ’ αυτή τη συγκεκριμένη περιοχή;
Η ανατολική περιοχή έχει τη δική της δυναμική και το μόνο που χρειάζεται, είναι μια ανάπλαση με ήπιες παρεμβάσεις, που θα σέβεται και θα αξιοποιεί τα φυσικά της χαρακτηριστικά.
Ανάπτυξη στην περιοχή και θέσεις εργασίας θα φέρουν μόνο οι κατάλληλες πολιτικές που πρέπει να προωθήσει ο Δήμος, με συγκεκριμένη στόχευση και κατεύθυνση όπως:
1) Η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου που τώρα συρρικνώνεται σε 2-3 καλοκαιρινούς μήνες, δεδομένου ότι τα κλιματολογικά χαρακτηριστικά της πόλης το επιτρέπουν. Παράδειγμα η Κρήτη που έχει καταφέρει να επιμηκύνει την περίοδο τουλάχιστον στους 6 μήνες.
2) Βελτίωση υποδομών και αναδιοργάνωση της λειτουργίας τόσο του εμπορικού όσο και του επιβατικού τμήματος του λιμανιού ώστε να εξασφαλίζεται η σύγχρονη λειτουργία πέραν του εμπορικού τμήματος και ως λιμένα τουριστικών πλοίων (κρουαζιερόπλοια).
3) Δημιουργία κατάλληλων πολιτικών ώστε να αυξηθεί ο τουρισμός κρουαζιέρας που θα δώσει ώθηση και τόνωση στην τοπική οικονομία καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους. Η στόχευση πρέπει να είναι να γίνει το λιμάνι της Καλαμάτας, λιμάνι εκκίνησης κρουαζιέρας (home port), εκμεταλλευόμενοι το αεροδρόμιο.
4) Ενοποίηση της περιοχής του λιμένα με τη δυτική (μαρίνα) με την αξιοποίηση της πλατείας Τελωνείου, που θα προέλθει από την κατεδάφιση των υπαρχουσών παλαιών αποθηκών στο χώρο αυτό. Έτσι θα εξασφαλιστεί ικανό πλάτος πεζοδρομίου από τη θέση μπροστά στο διατηρητέο κτίριο Λιμεναρχείου και ανατολικά μέσω της οδού Τσαμαδού προς την οδό Ναυαρίνου και θα επιτρέπει και την επέκταση του ποδηλατόδρομου.
5) Κατασκευή κάθε είδους λιμενικών έργων, κύρια στην περιοχή δυτικά της 120 ΠΕΑ που προβλέπεται από το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο.
Ας προσπαθήσουμε να δρομολογήσουμε όλα αυτά, ας αφήσουμε ήσυχη την παραλία μας και την αμμουδιά μας και ας σταματήσουν να σχεδιάζουν φαραωνικιά σχέδια με προσχώσεις και κτίρια.
Άλλωστε την εποχή της κρίσης και της πείνας που ζούμε, είναι μία απ’ τις ελάχιστες απολαύσεις και διασκεδάσεις που απέμειναν σε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Πρέπει να το «φυλάμε σαν τα μάτια μας» και να το βελτιώνουμε. Ας μη της το στερήσουμε στο όνομα οποιασδήποτε «δήθεν ανάπτυξης» που σκοπίμως επικαλούνται κάποιοι.

Νίκος Πατσαρίνος