ΕΧΟΥΜΕ ΠΕΤΡΕΛΑΙΑ ΑΛΛΑ ΘΑ ΜΑΣ ΞΕΠΟΥΛΗΣΟΥΝ ΝΩΡΙΣ...

Στο μέσο περίπου της απόστασης μεταξύ των στενών του Ότραντο και της ακτογραμμής των Ιονίων Νήσων έχει εντοπιστεί μια γεωλογική δομή, τα στοιχεία της οποίας προϊδεάζουν για την ύπαρξη πολύ μεγάλου «ασκού» υδρογονανθράκων κάτω από τον πυθμένα της θάλασσας. Στη διαγώνιο που ενώνει το Μπάρι με τα παράλια της Ζακύνθου εκτείνεται αυτός ο υποθαλάσσιος ασκός. Οι Ιταλοί ήδη έχουν «τρυπήσει» το δυτικό άκρο της περιοχής και έχουν ανακαλύψει πετρέλαιο. Είναι εξαιρετικά προσεκτικοί οι επιστήμονες ως προς τις προσδοκίες τους, αφού γνωρίζουν ότι η απόσταση μεταξύ μιας γεωλογικής δομής που προϊδεάζει για ύπαρξη κοιτάσματος και ενός εκμεταλλεύσιμου κοιτάσματος η απόσταση είναι μεγάλη, και πως χρειάζονται πολύχρονες έρευνες, γεωτρήσεις, μετρήσεις και μελέτες ωσότου αντληθεί η πρώτη σταγόνα υδρογονάνθρακα. Όμως το κονσόρτσιουμ που δραστηριοποιείται στην Κύπρο και στα «οικόπεδα» όπου εντοπίστηκε ήδη φυσικό αέριο -και προχωρεί στη διαδικασία στησίματος των υποδομών εξόρυξής του, καθώς και σε επενδύσεις σε επίγειες υποδομές για την υποδοχή , την αποθήκευση και τη διακίνηση του προϊόντος- έχει ήδη εκφράσει στις ελληνικές αρχές το ενδιαφέρον του για έρευνες στην περιοχή του Ιονίου.

(Τα στενά του Ότραντο)
Όπως εξηγεί στη zougla.gr o ειδικός επί των υδρογονανθράκων Παντελής Παπάζης, πρώην σύμβουλος στα Ελληνικά Πετρέλαια αλλά και στέλεχος διεθνών πετρελαϊκών κολοσσών με μεγάλη πείρα στις εξορύξεις, οι ελληνικές αρχές απέφυγαν να συζητήσουν επί της ουσίας ύστερα από τις κρούσεις του κονσόρτσιουμ της Κύπρου. «Εν ευθέτω χρόνω» απάντησαν οι Έλληνες αρμόδιοι. Ομολογουμένως το ζήτημα αυτό είναι πολύπλοκο και, από τη στιγμή που κάποιος ομιλεί για υδρογονάνθρακες, αυτομάτως παραπέμπεται σε θέματα γεωπολιτικής και γεωοικονομίας. Επισημαίνεται, ωστόσο, πως η εν λόγω «δομή» μεταξύ Ιταλίας και Ελλάδας επεκτείνεται εντός και των δύο ΑΟΖ, οι οποίες έχουν εδώ και πολύ καιρό οριοθετηθεί μεταξύ Ρώμης και Αθήνας με διακρατική συμφωνία. Οπότε, στην περίπτωση αυτή, τουλάχιστον δεν υφίσταται ζήτημα οριοθέτησης ζωνών αποκλειστικής εκμετάλλευσης. Ζήτημα που, αντιθέτως, υφίσταται ως προς την οριοθέτηση ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, Ελλάδας και Αιγύπτου, καθώς και μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης. Υπενθυμίζεται, ακόμη, ότι εκκρεμεί η υπογραφή συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ μεταξύ Τιράνων και Αθηνών.