ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΕΦΗΒΟΙ ΜΕ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΣΤΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ

Σήμα κινδύνου εκπέμπουν οι παιδοψυχολόγοι, καθώς βλέπουν όλο και περισσότερα μικρά παιδιά και εφήβους με ψυχοσωματικά προβλήματα. Η αγωνία για την ανεργία των γονιών εκφράζεται με ονυχοφαγία, αϋπνίες, άγχος, άγχος, πονοκεφάλους, καθώς και μελαγχολική διάθεση. Μόνο στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο Παίδων της Πάτρας, η αύξηση των παιδοψυχιατρικών περιστατικών αγγίζει το 40% σε δύο χρόνια, με τις αιτίες να εντοπίζονται στην οικονομική κρίση. Αλλά και στα ψυχιατρικά νοσοκομεία, οι γιατροί δέχονται επισκέψεις από εννιάχρονα και δεκάχρονα παιδιά με κατάθλιψη. Την ανησυχία του εκφράζει στον «Τύπο της Κυριακής» ο διοικητής του νοσοκομείου και παιδίατρος Ιωάννης Γιαννακόπουλος. «Μόνο τον Ιανουάριο του 2013 από την παιδοψυχιατρική μονάδα μας πέρασαν 200 παιδιά.

Η ανάλυση των παιδοψυχολόγων δείχνει ότι τα συμπτώματά τους είναι άμεσα συνδεδεμένα με την ύφεση στην Ελλάδα», αναφέρει. Σύμφωνα με τον ίδιο, το Καραμανδάνειο επισκέπτονται από παιδιά τριών ετών έως εφήβους 16 ετών. «Παρατηρείται έντονο άγχος που τις περισσότερες φορές έχει να κάνει με την απώλεια της εργασίας των γονέων τους. Τρώνε τα νύχια τους, έχουν αϋπνία ή κεφαλαλγίες», λέει ο Ι. Γιαννακόπουλος. Στο Νοσοκομείο Παίδων της Πάτρας, το 2010 ψυχολογική υποστήριξη ζήτησαν 1.420 παιδιά, αριθμός που το 2011 έφτασε τα 1.964, ενώ το 2012 παιδοψυχολόγο επισκέφθηκαν 2.000 παιδιά. «Η αύξηση είναι στο 38%. Είναι πολύ μεγάλος αριθμός και φοβόμαστε ότι θα αυξηθεί και άλλο», λέει ο διοικητής του νοσοκομείου. Μάλιστα, οι παιδοψυχίατροι τονίζουν ότι τα συμπτώματα που παρουσιάζουν τώρα τα παιδιά είναι περισσότερο «σκληρά» σε σχέση με το παρελθόν. Στέρηση Τον κώδωνα του κινδύνου κρούει και ο Γιάννης Κούρος, πρόεδρος της Εταιρείας Ψυχολογικής - Ψυχιατρικής Ενηλίκου και Παιδιού (ΕΨΨΕΠ). Όπως λέει χαρακτηριστικά στον «Τύπο της Κυριακής»: «Πριν από δύο χρόνια δεν είχαμε σχεδόν καθόλου παιδοψυχιατρικά περιστατικά. Πλέον είναι ένα φαινόμενο πολύ συχνό», λέει. Ο Γ. Κούρος εξηγεί ότι πρόκειται κυρίως για παιδιά 12 ετών που δημιουργούν μελαγχολική διάθεση και εμφανίζουν έντονη γκρίνια, κλάμα, αϋπνία. «Τα παιδιά κλείνονται πολύ στον εαυτό τους. Δεν θέλουν να βγουν έξω γιατί δεν έχουν καινούργιο παντελόνι. Η στέρηση λόγω της κρίσης τούς επιβαρύνει ψυχολογικά. Δεν μπορούν να έχουν όσα είχαν παλαιότερα». Ο αριθμός των γονέων που ζητούν να πάρουν τη γνώμη ενός ειδικού, καθώς ανησυχούν για τα παιδιά τους, αυξάνεται με ραγδαίους ρυθμούς. Το εντυπωσιακό είναι, σύμφωνα με τον πρόεδρο της ΕΨΨΕΠ, ότι οι περισσότεροι προσπαθούν τηλεφωνικά να δεχθούν τη συμβουλή των ψυχολόγων προκειμένου ν’ αποφύγουν την επίσκεψη. «Δεν έχουν τα χρήματα να μας επισκεφθούν. Οπότε ψάχνουν άκρη για το πρόβλημα του παιδιού τους μέσω του τηλεφώνου», αναφέρει.