Κύριε Πρόεδρε, η ηλικία μου (88 ετών) και η υγεία μου (καρκινοπαθής – 22 χρόνια με τέσσερες μεταστάσεις), δεν μου επιτρέπουν άλλο να ασχοληθώ με τα κοινά, τα οποία αγωνίζομαι όλη μου τη ζωή και πιστεύω όχι μόνο εγώ αλλά όλο το κοινό της Μεσσηνίας που μου το δείχνει με την αγάπη του, και το σεβασμό του, αποχωρώ ικανοποιημένος και μπορώ να βλέπω όλους με μάτια και χέρια καθαρά, από τα κορδόνια των παπουτσιών τους μέχρι την τελευταία τρίχα του κεφαλιού τους. Γι’ αυτό πήρα την απόφαση να σας στείλω την τελευταία μου σημερινή επιστολή. Ότι οι προσφορές μου σ’ όλους τους τομείς στην διαδρομή της ζωής μου είναι πάρα πολλές, συγκρινόμενες με όλους τους άλλους.Η δική σας προσφορά είναι πάρα πολύ μεγάλη και σας εύχομαι καλή επιτυχία.Χειριστήκατε πολλά θέματα, και δώσατε λύσεις σωστές σε όλα τα θέματα, εκτός, κατά την δική μου γνώμη, ενός θέματος που κάνατε λάθος και ίσως στον μεγαλύτερο του πρώτου «το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού».
Σας εύχομαι καλή επιτυχία στο κυβερνητικό σας έργο, και θέλω να σας θυμίσω για να σας προφυλάξω το πρώτο σας βήμα που ξεκινήσατε την πολιτική σας ζωή στη Μεσσηνία, που ασφαλώς δεν το έχετε ξεχάσει, τότε που φέρατε μαζί σας τις συστατικές επιστολές, προς τους ιατρούς της Μεσσηνίας και τους θεράποντας ασθενείς από τον αείμνηστο μακαρίτη πατέρα σας που τους είχε εξυπηρετήσει. Επισκεφθήκαμε μαζί πάρα πολλούς στην Καλαμάτα και ιδιαίτερα στη Μάνη, και βρήκαμε ανταπόκριση και αυτό το είδαμε στις εκλογές στο πρώτο σας βήμα, διότι τότε ο κόσμος ήτο ευγνώμων και όχι τρομερά αχάριστος, που σήμερα είναι, και ακολουθεί τους δυνατούς και ξεχνάει και αγκαλιάζει τους ισχυρούς.
Αυτό πρέπει να το έχετε διαπιστώσει διότι αυτό το στάδιο το έχετε περάσει. Και σήμερα που είστε ισχυρός, συγκρίνοντάς το με τις δύσκολες ημέρες σας. Και κανένας δεν ήλθε τότε να σας δει και να ανοίξει το βαρδαλάμι της πόρτας σας. Και μπορείτε να το διαπιστώσετε και σήμερα από αυτούς που θα σας επισκεφθούν μόνο και μόνο για να τους λύσετε τα προσωπικά θέματά τους. Για γενικά θέματα κανείς ή ελάχιστοι.
Εμείς κάποτε εξυπηρετήσαμε τους πάντες και όταν πέσαμε, το βράδυ της ίδιας ημέρας ανάψανε κεριά στα «Γαλαξία», και έγιναν όλοι… αντιστασιακοί!
ΠΑΣΧΑΛΙΝΑ ΔΩΡΑ
ΣΤΟΥΣ ΑΠΡΙΛΙΑΝΟΥΣ
Ο Λυκούργος και η παρέα του, όπως κάθε χρόνο επί 32 έτη, έτσι και φέτος έστειλε τα πασχαλινά του δώρα στους ζώντας και στις οικογένειες των αποθαμένων Απριλιανών.
Σας γράφω αντίγραφο μίας Δήλωσης στον Τοπικό Τύπο της 26 Αυγούστου 2008 του μακαρίτη Ιωάννη Λαδά, να μην τον κηδεύσω στο Δυρράχι, σε συνέχεια την εντολή που μου είχε δώσει ο Γ. Παπαδόπουλος για τους αχάριστους κολλητούς!!
«ΝΑ ΜΙΛΗΣΕΙ Ο ΛΥΚΟΥΡΓΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΧΑΡΙΣΤΟΥΣ ΚΟΛΛΗΤΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΝΑΨΑΝΕ ΚΕΡΙΑ ΣΤΑ «ΓΑΛΑΞΙΑ» ΣΤΗΝ ΠΤΩΣΗ ΜΑΣ ΤΟ 1974. Δεν το έκανα αυτό διότι έχει αντιρρήσεις ο κ. Πατακός. Κάποτε θα το κάνω, αν προφθάσω και θα πρέπει κάποιοι να σαλτάρουν από το ρετιρέ της πολυκατοικίας στο πεζοδρόμιο». Επειδή έχω προσωπική γνώμη πως εργάστηκε το επαναστατικό συμβούλιο με Πρόεδρο τον Ιωάννη Λαδά και εγώ επέτυχα τις τοποθετήσεις των συνταγματαρχών σε καίριες θέσεις, λόγω των σχέσεών μου, άνθρωποι οι οποίοι συνεργάσθησαν και προσέφεραν μυστικές υπηρεσίες στην Επανάσταση ως αλφαδιάρηδες του Στρατού και της ΚΥΠ και καρφίτσες στην ΚΥΠ σε Πανεπιστήμια και Φοιτητικές Λέσχες, οι ίδιοι άνθρωποι μετά κατέλαβαν καίριες και μεγάλες θέσεις στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. Αυτά τα προσόντα έχουν οι σημερινοί άνδρες και κυρίως οι Μεσσήνιοι. Αυτούς τους ανθρώπους, τους ζώντες ή τους συγγενείς τους, τους έχετε σήμερα εσείς.
Γι’ αυτό πήρα την απόφαση να σας στείλω την τελευταία μου σημερινή επιστολή.
Η μεγαλύτερη επιτυχία ενός πολιτικού είναι η σωστή επιλογή των συνεργατών του και η τοποθέτηση του κατάλληλου ανθρώπου στην κατάλληλη θέση. Τότε είναι φυλαγμένος και βέβαιος για την επιτυχία του!
Κύριε Πρόεδρε, τελειώνοντας, σας γράφω για τελευταία φορά. Τα θέματα που σας έχω θίξει και δεν βλέπω καμία πρόοδο, για τα οποία όταν φύγετε από την εξουσία, διότι περαστικός είστε, θα μετανιώσετε για ό,τι δεν έχετε κάνει.
Εγώ, όταν περνώ από το ποτάμι της Καλαμάτας (Νέδοντας) και το βλέπω σκεπασμένο, που σε κανένα μέρος του κόσμου δεν σκεπάζουν τα ποτάμια, νιώθω τύψεις, διότι αυτό το ποτάμι ήταν στο πρόγραμμα να γίνει πλωτό μέχρι ψηλά στην αρχή της πόλης (Αγία Άννα), πρότασις του Αρχ. Μηχανικού Νικολάου Φέσιου, Γενικού Διευθυντή της Εταιρείας Δοξιάδη και Υπουργού Εθνικής Οικονομίας. (Η Καλαμάτα – Βενετία). Αλλά δεν έγινε. – (Όπως βλέπετε στην φωτογραφία που σας επισυνάπτω!!!).
Η Καλαμάτα θα ήτο η ωραιότερη πόλη της Ελλάδος. Για να μην σας κουράσω άλλο, σας παρακαλώ να προσέξετε ιδιαίτερα τα θέματα που σας γράφω.
1. Η Καλαμάτα έχει ανάγκη από ένα τελεφερίκ έργο ουσίας και όχι βιτρίνας, για να συνδεθεί με την Απάνω Σέλιτσα (Βέργα). Ο ωραιότερος συνδυασμός: βουνό και θάλασσα.
2. Η παραθαλάσσια οδός Καλαμάτα – Γερολιμένας – Μυστράς – Σπάρτη -Τρίπολη, για να έρχεται ο τουρίστας και να πηγαίνει στο ωραιότερο μέρος της Ευρώπης, όπως γράφουν όλες οι ξένες εφημερίδες, στην Μάνη και να μην βγαίνει άρρωστος από τις στροφές και τις ώρες της διαδρομής.
3. Έχουμε υποχρέωση να προστατέψουμε τη Μάνη και να την φυλάξουμε σαν κόρη του οφθαλμού μας και να την αφήσουμε στους απογόνους μας όπως την παραλάβαμε από τους προγόνους μας.
Πρέπει να φτιάξουμε τις δύο πύλες που είναι πολύ εύκολο να γίνει αυτό διότι έχω εξασφαλίσει την χρηματοδότηση. Αν δεν το κάνουμε αυτό δεν θα υπάρχει Μάνη, μόνο στα χαρτιά. Αρχίσαμε από την Βέργα, μετά πήγαμε στην Μικρή Μαντινεία και τώρα μας άνοιξε η όρεξη για την υπόλοιπη Αβία. Για να μην κουράζομεθα να πάμε στα γραφεία του Δήμου.
Ντροπή και Αίσχος, κύριε Πρωθυπουργέ, αυτό που γίνεται. Δυστυχώς βρήκαμε μεγάλες παραδόσεις, ιστορία και θείο Δώρο τα οποία περιφρονούμε. Να υπάρχουν Αθηναίοι και να μην έχουν ανεβεί ποτέ στην Ακρόπολη. Να υπάρχουν Μεσσήνιοι, οι οποίοι να μην έχουν πάει στη Μάνη. Πιστεύω ότι αυτά που σας γράφω τα βρίσκετε σωστά και θα πρέπει κάτι να κάνετε και εσείς, για να αφήσετε το όνομά σας και την ιστορία σας και να σας αγκαλιάζει και ο κόσμος για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου