Γ. Τσωνης: «Επιμένει να προτρέχει της Δικαιοσύνης ο κ. Αναστασόπουλος»

Σκλη­ρή α­πάν­τη­ση έ­δω­σε ο ε­πι­κε­φα­λής του συν­δυα­σμού “Α­δέ­σμευ­της Κί­νη­σης Πο­λι­τών Δή­μου Μεσ­σή­νης” Γι­ώρ­γος Τσώ­νης στην χθε­σι­νή δή­λω­ση του δή­μαρ­χου Μεσ­σή­νης Στά­θη Α­να­στα­σό­που­λου ο ο­ποί­ος δή­λω­σε χθες σε συ­νέν­τευ­ξη τύ­που για άλ­λη μια φό­ρα ό­τι θα εί­ναι ο ε­πό­με­νος δή­μαρ­χος Μεσ­σή­νης.

Συγ­κε­κρι­μέ­να σε α­να­κοί­νω­σή του ο κ. Τσώ­νης α­να­φέ­ρει:

«Εί­ναι α­πο­ρί­ας ά­ξιον για­τί ο κ. Α­να­στα­σό­που­λος κα­τα­τρώ­γε­ται α­πό α­νυ­πο­μο­νη­σί­α και ε­πι­μέ­νει να προ­τρέ­χει της Δι­και­ο­σύ­νης, αυ­το­α­να­γο­ρευ­μέ­νος μελ­λον­τι­κός νι­κη­τής των ε­κλο­γών στο Δή­μο Μεσ­σή­νης, σε ε­πί­πε­δο Ε­κλο­γο­δι­κεί­ου. Ξε­περ­νών­τας την τυ­πι­κή α­να­κή­ρυ­ξή του, κα­θό­τι οι α­ριθ­μοί α­πο­τυ­πώ­νουν δι­α­φο­ρε­τι­κά την πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, σπα­τα­λά το χρό­νο του ε­πι­χει­ρών­τας α­νε­πι­τυ­χώς -ό­πως σε πρό­σφα­τη συ­νέν­τευ­ξή του προς τα το­πι­κά ΜΜΕ- να πεί­σει τους δη­μό­τες της Μεσ­σή­νης, αλ­λά και τους κα­τοί­κους της υ­πό­λοι­πης Μεσ­ση­νί­ας, για δε­δο­μέ­νη ε­πι­κρά­τη­σή του στο δι­κα­στή­ριο που θα α­πο­φαν­θεί ε­πί των εν­στά­σε­ών μας.

Δη­λώ­νει ό­τι η νο­μι­κή του υ­πο­στή­ρι­ξη δι­α­βλέ­πει νί­κη του στο Ε­κλο­γο­δι­κεί­ο, πα­ρου­σι­ά­ζον­τας ως πα­ρά­δειγ­μα μο­νο­με­ρώς στοι­χεί­α του ε­κλο­γι­κού υ­λι­κού. Αν­τί­θε­τα, έ­χον­τας ε­πι­λε­κτι­κή μνή­μη, α­πο­σι­ω­πά ό­λα ε­κεί­να τα στοι­χεί­α που του α­φαι­ρούν ψή­φους α­πό τα προ­σμε­τρη­θέν­τα υ­πέρ του ψη­φο­δέλ­τια.

Για πα­ρά­δειγ­μα, ξέ­χα­σε να α­να­φερ­θεί σε ψη­φο­δέλ­τιο του συν­δυα­σμού του, το ο­ποί­ο προ­σμε­τρή­θη­κε υ­πέρ του, αν και στην εμ­πρό­σθια ό­ψη του, α­πό την κο­ρυ­φή έ­ως το τέ­λος, α­να­γρα­φό­ταν χει­ρό­γρα­φα με κε­φα­λαί­α ευ­με­γέ­θη γράμ­μα­τα πά­νω στα τυ­πω­μέ­να ο­νό­μα­τα, το σύν­θη­μα «ΖΗ­ΤΩ Ο ΣΑΜ­ΠΑ­ΖΙ­Ω­ΤΗΣ». Για την ι­στο­ρί­α, το πε­ρι­στα­τι­κό ση­μει­ώ­θη­κε στο Ε­κλο­γι­κό Τμή­μα του Δά­ρα, ό­που δι­κα­στι­κή αν­τι­πρό­σω­πος ή­ταν σύ­ζυ­γος υ­πο­ψη­φί­ου δη­μο­τι­κού συμ­βού­λου με το συν­δυα­σμό του κ. Α­να­στα­σό­που­λου!

Και η δι­κή μας νο­μι­κή ο­μά­δα κα­τά τον ε­πι­στά­με­νο έ­λεγ­χο του ε­κλο­γι­κού υ­λι­κού έ­χει ε­πι­ση­μά­νει ευ­ρή­μα­τα, στα ο­ποί­α στη­ρι­ζό­με­νη θε­ω­ρεί βά­σι­μα ό­τι το Ε­κλο­γο­δι­κεί­ο θα μας α­να­κη­ρύ­ξει τε­λι­κά νι­κη­τές.

Ε­μάς ό­μως, δεν μας πιά­νει πρε­μού­ρα για “δι­κα­νι­κούς λό­γους”, ού­τε για πα­ρα­πλη­ρο­φό­ρη­ση με προ­βο­λή μο­νο­με­ρών στοι­χεί­ων. Νη­φά­λια, με τον προ­σή­κον­τα σε­βα­σμό και την εμ­πι­στο­σύ­νη που α­ξί­ζει στη Δι­και­ο­σύ­νη, θα α­να­μέ­νου­με την ε­τυ­μη­γο­ρί­α του δι­κα­στη­ρί­ου.

Γι­ώρ­γος Τσώ­νης

Υ.Γ.  Με αρ­κε­τή κα­θυ­στέ­ρη­ση και με­τά α­πό δύ­ο ε­ρω­τή­μα­τά μας προς αυ­τόν, ο κ. Α­να­στα­σό­που­λος α­να­φέρ­θη­κε ε­πι­τέ­λους στο 33ο ψη­φο­δέλ­τιο του 223ου Ε­κλο­γι­κού Τμή­μα­τος του Δή­μου Μεσ­σή­νης, το ο­ποί­ο αν και μας α­νή­κει προ­σμε­τρή­θη­κε στο συν­δυα­σμό του. Λυ­πό­μα­στε, που δεν κα­τα­λά­βα­με την ε­ξή­γη­ση που ε­πι­χεί­ρη­σε να δώ­σει. Α­πλά, σε ποι­ον α­νή­κει, και σε ποι­ον έ­χει προ­σμε­τρη­θεί; Α­πλά πράγ­μα­τα, χω­ρίς «κου­τά­κια» και υ­πεκ­φυ­γές.