Κυβέρνηση στο «κόκκινο»

Ω­ρο­λο­για­κή βόμ­βα α­πο­τε­λούν για την κυ­βέρ­νη­ση τα «κόκ­κι­να δά­νεια». Ο­σο κι αν ε­πι­θυ­μεί δι­α­κα­ώς να δο­θεί πα­ρά­τα­ση στην ι­σχύ­ου­σα δι­ά­τα­ξη για την προ­στα­σί­α της κύ­ριας κα­τοι­κί­ας α­πό πλει­στη­ρια­σμούς, το ε­ρώ­τη­μα εί­ναι έ­ναν­τι ποι­ων αν­ταλ­λαγ­μά­των θα μπο­ρού­σαν να συ­ναι­νέ­σουν οι δα­νει­στές. Το ζη­τού­με­νο εί­ναι ποι­ες θα εί­ναι οι συ­νέ­πει­ες για τους πο­λί­τες, κα­θώς η τρό­ι­κα ε­πι­μέ­νει στην πο­λι­τι­κή τής σκλη­ρής λι­τό­τη­τας και της αν­τι­κα­τά­στα­σης μέ­τρων α­πό ι­σο­δύ­να­μα.

Οι δι­α­πραγ­μα­τεύ­σεις γί­νον­ται σε μια πε­ρί­ο­δο που η πο­λι­τι­κή ρευ­στό­τη­τα κυ­ρια­ρχεί. Ν.Δ. και ΠΑ­ΣΟΚ θα ε­πι­χει­ρή­σουν να «παί­ξουν τα ρέ­στα τους» σε ό,τι α­φο­ρά το ζή­τη­μα της ε­κλο­γής Προ­έ­δρου της Δη­μο­κρα­τί­ας, κα­θώς τα δη­μο­σκο­πι­κά πο­σο­στά δεν τους ευ­νο­ούν και θα κα­τα­βά­λουν κά­θε δυ­να­τή προ­σπά­θεια προ­κει­μέ­νου να α­πο­φύ­γουν την πρό­ω­ρη προ­σφυ­γή σε κάλ­πες. Βρί­σκον­ται μπρο­στά σε α­δι­έ­ξο­δο και ο πο­λι­τι­κός χρό­νος ε­ξαν­τλεί­ται.

Τα «κόκ­κι­να δά­νεια» έ­χουν ε­πι­σή­μως ξε­πε­ρά­σει τα 73 δισ. ευ­ρώ και η δυ­να­τό­τη­τα ε­ξυ­πη­ρέ­τη­σής τους ε­πι­βα­ρύ­νε­ται δρα­μα­τι­κά σε συν­θή­κες δρα­στι­κής μεί­ω­σης των ει­σο­δη­μά­των των πο­λι­τών, αλ­λά και συρ­ρί­κνω­σης του κύ­κλου ερ­γα­σι­ών των ε­παγ­γελ­μα­τι­ών.

Ο­σο κι αν δεν θέ­λουν -με­τά το φιά­σκο με τον ΕΝ­ΦΙΑ- νέ­ες αρ­νη­τι­κές εκ­πλή­ξεις με τα «κόκ­κι­να δά­νεια», οι προ­θέ­σεις των δα­νει­στών δεν φαί­νε­ται να εί­ναι α­γα­θές. Ο­λες οι εν­δεί­ξεις μαρ­τυ­ρούν ό­τι η τρό­ι­κα δεν ε­πι­δι­ώ­κει λύ­ση του προ­βλή­μα­τος ε­π’ ω­φε­λεί­α των δα­νει­ο­λη­πτών και των ε­παγ­γελ­μα­τι­ών, που βρί­σκον­ται στρι­μωγ­μέ­νοι στη γω­νί­α. Αλ­λά στό­χος εί­ναι αυ­τή κα­θ’ ε­αυ­τήν η ι­δι­ω­τι­κή τους πε­ρι­ου­σί­α.

Η θέ­σπι­ση κρι­τη­ρί­ων για το «συ­νερ­γά­σι­μο δα­νει­ο­λή­πτη» α­πο­τε­λεί έ­να πρώ­το βή­μα προς αυ­τή την κα­τεύ­θυν­ση. Ο­ταν αυ­τός α­δυ­να­τεί να αν­τα­πο­κρι­θεί οι­κο­νο­μι­κά ή παύ­ει να χα­ρα­κτη­ρί­ζε­ται «συ­νερ­γά­σι­μος» α­πό το δα­νει­στή, τό­τε α­πε­λευ­θε­ρώ­νε­ται αυ­τό­μα­τα η δι­α­δι­κα­σί­α κα­τά­σχε­σης των πε­ρι­ου­σια­κών του στοι­χεί­ων. Η κα­θυ­στέ­ρη­ση α­πο­πλη­ρω­μής ο­φει­λών πέ­ραν των 90 η­με­ρών ο­δη­γεί τα α­κί­νη­τα ά­με­σα σε πλει­στη­ρια­σμό, αλ­λά και στη λή­ψη νο­μι­κών μέ­τρων α­πό την τρά­πε­ζα.

Ο «κώ­δι­κας δε­ον­το­λο­γί­ας» ευ­νο­εί τις τρά­πε­ζες, που τους δί­νει έ­στω και προ­σω­ρι­νά έ­να πε­ρι­θώ­ριο να αν­τι­με­τω­πί­σουν τα «βου­νά» των μη ε­ξυ­πη­ρε­τού­με­νων δα­νεί­ων, βελ­τι­ώ­νον­τας στα χαρ­τιά την ει­κό­να των ι­σο­λο­γι­σμών τους. Ω­στό­σο, η ΤτΕ δεν α­να­γνω­ρί­ζει ό­τι η ση­με­ρι­νή α­ξί­α των α­κι­νή­των εί­ναι κα­τά πο­λύ μι­κρό­τε­ρη των ο­φει­λό­με­νων δό­σε­ων, δη­λα­δή των δα­νεί­ων που φορ­τώ­θη­καν οι δα­νει­ο­λή­πτες τις «χρυ­σές» η­μέ­ρες της κτη­μα­τα­γο­ράς. Πρό­κει­ται για δά­νεια που οι ί­δι­ες οι τρά­πε­ζες πί­ε­ζαν να πά­ρουν οι πο­λί­τες, προ­κει­μέ­νου να κα­τα­γρά­ψουν οι ί­δι­ες πω­λή­σεις και να εγ­γρά­ψουν μελ­λον­τι­κά κέρ­δη.

Το ε­ρώ­τη­μα πα­ρα­μέ­νει: Τι με­θο­δεύ­ε­ται για τη συ­νέ­χεια; Οι δα­νει­στές φαί­νε­ται ό­τι προ­ε­τοι­μά­ζον­ται με­θο­δι­κά για να προ­χω­ρή­σουν στη με­γα­λύ­τε­ρη «δή­μευ­ση ι­δι­ω­τι­κού πλού­του», που θα έ­χει συν­τε­λε­στεί κα­τά τις τε­λευ­ταί­ες δε­κα­ε­τί­ες στη χώ­ρα, πα­ράλ­λη­λα με την εκ­χώ­ρη­ση του «δη­μό­σιου πλού­του» στο ό­νο­μα της α­ξι­ο­ποί­η­σης της πε­ρι­ου­σί­ας και της α­νά­πτυ­ξης της χώ­ρας. Η κυ­βέρ­νη­ση πε­ρι­ο­ρί­ζε­ται σε ρό­λο θε­α­τή και ε­τοι­μά­ζει τις βα­λί­τσες της για το Πα­ρί­σι.