Η αλήθεια… Πόσοι τόνοι μελάνι δεν έχουν χυθεί για να βρεθεί, αναλυθεί, υπερασπισθεί η αλήθεια. Και πάλι πόσο κάθε φορά που νομίζουμε πως την έχουμε εξασφαλίσει, ξάφνου τη χάνουμε από τη θωριά του νου μας.
Η αλήθεια είναι τόσο δύσκολο να βρεθεί. Μα σαν την βρούμε δύναται να μας εξασφαλίσει μια ζωή με την πυξίδα της ψυχής μας να δείχνει στο σωστό σημείο. Μα όσοι μας θέλουν άβουλους, πιόνια και μαριονέτες χρόνια τώρα προσπαθούν να συγκαλύψουν την αλήθεια. Άλλες φορές χαϊδεύοντας μας τα αυτιά λέγοντας μας ευήκουστα ψέματα και άλλες φορές κατάφορα εξαπατώντας μας λέγοντας μας αληθοφανή ψέματα και μισές αλήθειες. Και κάπου μέσα στα ψέματα ”τους” και τα ψέματα ”μας” έχουμε χαθεί σε έναν αχανή λαβύρινθο σκιών που μοιάζει δίχως τέλος;
Μα αλήθεια γιατί μας είναι τόσο δύσκολο στη σημερινή εποχή να βρούμε την αλήθεια; Τι μας εμποδίζει; Γιατί πέρα από τις έξωθεν επιρροές ακόμα και εμείς οι ίδιοι μοιάζουμε να αδιαφορούμε πλήρως για τα τεκταινόμενα. Έχουμε σταματήσει να ρωτάμε να αμφισβητούμε. Εμπιστευόμαστε πλήρως που αυτούς που με πρόσχημα την ελευθερία κατέρριψαν κάθε αξία και τώρα που όλα τους τα ωραία -μα κούφια-λόγια αποδείχθηκαν ψέματα εμείς εξακολουθούμε να μην τολμάμε να ψάξουμε την αλήθεια…
Γιατί; Γιατί ,αρχικά είναι πιο εύκολο ,ο συμβιβασμός είναι ευκολότερος από τον αγώνα. Αλλά και για ένα δεύτερο καλά κρυμμένο λόγο: Γιατί η αλήθεια είναι βίωμα και αν δεν ζούμε πραγματικά δεν δυνάμεθα να την γνωρίσουμε. Και ερωτώ: ποιος μπορεί σήμερα να ζει αληθινά όταν είναι της μόδας απλά να επιβιώνεις;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου