Τσίπρας-Ολάντ ή ένας γάμος από συμφέρον

«Αυτό είναι το είδος του γάμου συμφέροντος, που συνάφθηκε μέσα στην τρυφερή αγκαλιά των διανυκτερεύσεων στις Βρυξέλλες, που τόσο αγαπούν οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες».
Έτσι περιγράφει τη σχέση μεταξύ του Φρανσουά Ολάντ και του Αλέξη Τσίπρα, άρθρο της γαλλικής εφημερίδας Le Monde, που εξιστορεί πως από την αρχική τουλάχιστον δυσπιστία μεταξύ των δύο ανδρών φτάσαμε σε μια θερμή σχέση και συνεργασία.
Σύγκρουση ριζοσπάστη με σοσιαλδημοκράτη
Σύμφωνα με τον συντάκτη του κειμένου, ήταν φυσικό να συγκρουστούν αρχικά ο τολμηρός Έλληνας ηγέτης της ριζοσπαστικής Αριστεράς με τον Γάλλο πρόεδρο, έναν άνθρωπο υπέρμαχο της σοσιαλδημοκρατίας, στα όρια του φιλελεύθερου.
Το άρθρο θυμίζει την πρώτη επίσκεψη Τσίπρα στο Παρίσι την άνοιξη του 2012, κατά την οποία ο Αλέξης Τσίπρας δεν έγινε δεκτός από τον Ολάντ, γεγονός που του «άφησει μια σχετική πικρία».
Η δεύτερη απογοήτευση για τον Έλληνα πρωθυπουργό ήρθε τον Ιανουάριο, με την εκλογή του, καθώς ενώ πήγε στη Γαλλία με την ελπίδα ότι με τη βοήθεια του Φ. Ολάντ θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα μέτωπο των χωρών του Νότου κατά της λιτότητας, συνειδητοποίησε ότι υπερίσχυε ο γαλλο-γερμανικός άξονας.
Όπως επισημαίνε, για πολλούς μήνες ο Αλέξης Τσίπρας «ήλπιζε σε μεγαλύτερη υποστήριξη από τον Ολάντ» και ο Ολάντ ζητούσε «μεγαλύτερο ρεαλισμό από την ελληνική πλευρά».

Το δημοψήφισμα «στοίχισε» στον Ολάντ

Ωστόσο, η κρίση των καλοκαιρινών μηνών και η απειλή του Grexit έφερε κοντά τους δύο άνδρες, αν και η ξαφνική ανακοίνωση για το δημοψήφισμα «στοίχισε» στον Φρανσουά Ολάντ, διότι τη θεώρησε «έλλειψη εμπιστοσύνης».
Παρ’ όλα αυτά, συνέχισε να παίζει τον ρόλο του μεσολαβητή και εξισορροπιστή και, όταν τη νύχτα της 12 Ιουλίου ο Τσίπρας ήταν έτοιμος να εγκαταλείψει τη διαπραγμάτευση, ο Γάλλος πρόεδρος ήταν εκείνος που τον αναζήτησε προσωπικά και τον έπεισε να επανέλθει.

«Σιωπηρή συμφωνία»

Η εφημερίδα σημειώνει ότι από τότε υπάρχει «ένα αίσθημα σιωπηρής συμφωνίας ανάμεσα στους δύο άνδρες, οι οποίοι διατηρούν κάποια διακριτική απόσταση στις προσωπικές τους σχέσεις (…) αλλά είναι δύο ηγέτες που σέβονται ο ένας τον άλλον».
Η «Λε Μοντ» θεωρεί ότι ο Ολάντ, «με την παρουσία του ΣΥΡΙΖΑ και με έναν Αλέξη Τσίπρα στο πλευρό του, ο οποίος τον φροντίζει ιδιαίτερα ως τον καλύτερο Ευρωπαίο εταίρο του, στέλνει ένα μήνυμα στη γαλλική Αριστερά».
Δηλαδή, εξηγεί, οι δύο ηγέτες καλλιεργούν ένα είδος «αμοιβαία επωφελούς συμφωνίας».
Ο Ολάντ θα κερδίσει από την προώθηση γαλλικών επενδύσεων στην Ελλάδα, μετά την εφαρμογή των ιδιωτικοποιήσεων, ενώ σε αντάλλαγμα προσφέρει τη στήριξη και τη βοήθειά του προς τον Έλληνα πρωθυπουργό.

Μιλούν τη γλώσσα των πολιτικών ελιγμών

Και αυτό που τους φέρνει κοντά είναι ότι μιλούν μεταξύ τους την ίδια γλώσσα, αυτή των πολιτικών ελιγμών. Μάλιστα, η εφημερίδα επικαλείται Έλληνα διπλωμάτη που αναφέρει:
«Γνωρίζετε πολλούς ηγέτες που εκλέγονται σε ένα πρόγραμμα του Ζαν Λικ Μελανσόν (επικεφαλής του γαλλικού Αριστερού Μετώπου), που οργανώνουν ένα δημοψήφισμα, που το κερδίζουν, που παραμένουν στην εξουσία εφαρμόζοντας μια πολιτική τύπου Ζαν Φρανσουά Κοπέ (γαλλική δεξιά) και κατορθώνουν να επανεκλεγούν; Ο Τσίπρας είναι ένας πραγματικός Μακιαβέλι – και αυτό αρέσει στον Ολάντ».
Και Monde φαίνεται ότι με αυτό συμφωνεί ο Γάλλος πρόεδρος, που στις 14 Ιουλίου είπε για τον Αλέξη Τσίπρα: «Εκλέχθηκε με ένα πολύ αριστερό πρόγραμμα και βρέθηκε να εφαρμόζει πολύ δύσκολες μεταρρυθμίσεις, υπήρξε πολύ θαρραλέος».