Αντιδρά ο ΣΥΜΕΠΟΠ στην αύξηση του αδασμολόγητου Τυνησιακού ελαιολάδου στην ΕΕ

Αντιδρά ο Σύλλογος υπέρ των Μεσσηνιακών ελαιοκομικών προϊόντων προστατευόμενης ονομασίας προέλευσης (ΣΥΜΕΠΟΠ) στην έγκριση από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο του κανονισμού που αυξάνει κατά το 62 % τον όγκο του τυνησιακού ελαιόλαδου που μπορεί να εισαχθεί αδασμολόγητο στην ΕΕ  ανεβάζοντας το από τους 56.700 στους 86.700 τόνους.

Αναλυτικά η ανακοίνωση:

«Ο  ΣΥΜΕΠΟΠ αποδοκιμάζει έντονα την έγκριση από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο του κανονισμού που αυξάνει κατά το 62 % τον όγκο του τυνησιακού ελαιόλαδου που μπορεί να εισαχθεί αδασμολόγητο στην ΕΕ  ανεβάζοντας το από τους 56.700 στους 86.700 τόνους.

Όπως είχαμε από καιρό επισημάνει οι Μεσσήνιοι ελαιοπαραγωγοί δεν μπορούν να είναι ενάντιοι στην βοήθεια της ΕΕ σε μια τρίτη χώρα που αντιμετωπίζει μια δύσκολη οικονομική κατάσταση.

Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη όμως δεν μπορεί να εκφράζεται ξεφορτώνοντάς την σε μια χώρα μέλος της ίδιας  της ΕΕ που αντιμετωπίζει μια οικονομική κρίση όχι μικρότερη από εκείνη της Τυνησίας. Κι αυτό γιατί το τυνησιακό ελαιόλαδο χύμα αποτελεί τον κυριότερο ανταγωνιστή του ελληνικού ελαιόλαδου στις ευρωπαϊκές αγορές και ιδιαίτερα στις εξαγωγές του στην ιταλική αγορά. Και δεν είναι τυχαίο ότι την περασμένη ελαιοκομική περίοδο όταν  η ιταλική παραγωγή λόγω των κλιματικών συνθηκών παρουσίασε μια δραστική μείωση οι εισαγωγές του τυνησιακού ελαιόλαδου στην Ιταλία εκτοξεύτηκαν στα 481% ενώ οι ελληνικές εξαγωγές στην ίδια χώρα παρουσίασαν μια αύξηση γύρω του 50% καθηλώνοντας τις ελληνικές τιμές σε επίπεδα πλησίον των ισπανικών.

Και πρέπει να σημειωθεί ότι  αρκέστηκαν μόνο οι διαβουλεύσεις των Βρυξελών για την αύξηση των τυνησιακών ποσοστώσεων των περασμένων μηνών για να περιορίσουν τις εξαγωγικές συναλλαγές μας προς την Ιταλία και να αγκιστρώσουν τις τιμές του λαδιού μας στα Ισπανικά επίπεδα τιμών του εξτραπαρθένου.

Αλλά εκείνο που εκπλήσσει σε όλη αυτή την υπόθεση είναι  ότι δεν αντιληφθήκαμε,ίσως από δική μας αδυναμία, την φωνή των Ελλήνων ευρωβουλευτών.

Όπως και να έχει όμως είναι αναπόφευκτη η εντύπωση ότι η περίπτωση του τυνησιακού ελαιόλαδου αποτελεί την άλλη φάτσα του ίδιου νομίσματος με εκείνη  της αντιμετώπισης της προσφυγικής κρίσης. Η αλληλεγγύη είναι πρόβλημα των αδυνάτων!»