Η πανδημία αποκάλυψε αδυναμίες στην παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού

 

Η πανδημία αποκάλυψε αδυναμίες στην παγκόσμια αλυσίδα εφοδιασμού, οι οποίες έχουν ενταθεί εδώ και περισσότερο από 18 μήνες. Ο ρόλος του επικεφαλής της εφοδιαστικής αλυσίδας έχει γίνει η πιο δύσκολη θέση στην ηγετική ομάδα. Αυτές που έμοιαζαν ως εφικτές λύσεις για τις εταιρείες πέρυσι, στην πραγματικότητα δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα φέτος, σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της McKinsey & Company.

Το 2020, το 40% των ανώτερων στελεχών της εφοδιαστικής αλυσίδας που συμμετείχαν στην έρευνα σχεδίαζαν να κάνουν nearshoring (μεταφορά μιας επιχειρηματικής δραστηριότητας σε μια κοντινή χώρα) και να αυξήσουν τη βάση των προμηθευτών τους, αλλά μόνο το 15% δήλωσε ότι οι προσπάθειες αυτές ολοκληρώθηκαν τους τελευταίους 12 μήνες, σύμφωνα με την έκθεση.

Εντωμεταξύ, λιγότεροι από τους μισούς (47%) των ερωτηθέντων δήλωσαν πέρυσι ότι η αύξηση των αποθεμάτων κρίσιμων προϊόντων αποτελούσε προτεραιότητα – και το 2021, το 61% δήλωσε ότι έχει εφαρμόσει αυτή την πρακτική. Επιπλέον, το 38% δήλωσε το 2020 ότι η περιφερειοποίηση (η διάσπαση μιας αλυσίδας εφοδιασμού σε περιφερειακές τοποθεσίες) ήταν το κλειδί, ωστόσο μόλις το 25% δήλωσε ότι την εφάρμοσε. Το dual sourcing πρώτων υλών είναι μια κατηγορία όπου οι προγραμματισμένες και υλοποιημένες ενέργειες είχαν μια συνέπεια μεταξύ τους.

«Ορισμένες εταιρείες προσπάθησαν να μεταφέρουν τους προμηθευτές τους σε κοντινές περιοχές, ωστόσο δεν μπόρεσαν να το πράξουν λόγω της περιορισμένης διαθεσιμότητας σχετικών περιφερειακών προμηθευτών», αναφέρει ο Knut Alicke, συνεργάτης της McKinsey. Συχνά είναι ευκολότερο να δημιουργηθούν αποθέματα βραχυπρόθεσμα, ενώ η κοντινή μεταφορά είναι περισσότερο ένας μεσοπρόθεσμος μοχλός για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας, λέει ο Alicke.

Ωστόσο, ορισμένες βιομηχανίες τα πήγαν καλύτερα από άλλες όσον αφορά την τήρηση καθορισμένων σχεδίων όσον αφορά την περιφερειοποίηση. Ο τομέας της υγειονομικής περίθαλψης εφάρμοσε το ευρύτερο φάσμα μέτρων, σύμφωνα με την έκθεση. Περίπου το 60% των ερωτηθέντων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης δήλωσαν ότι είχαν περιφερειοποιήσει τις αλυσίδες εφοδιασμού τους και σχεδόν το ένα τρίτο (33%) μετέφερε την παραγωγή πιο κοντά στις τελικές αγορές, διαπίστωσε η McKinsey.

Συγκριτικά, μόνο το 22% των ερωτηθέντων στην αεροδιαστημική βιομηχανία και την αυτοκινητοβιομηχανία είχε περιφερειοποιήσει την παραγωγή, «παρόλο που περισσότερα από τα τρία τέταρτα αυτών έθεσαν ως προτεραιότητα αυτή την προσέγγιση στις απαντήσεις τους στην έρευνα για το 2020», σύμφωνα με την έκθεση. Κατά το προηγούμενο έτος, ο κλάδος των χημικών προϊόντων και των πρώτων υλών πραγματοποίησε τις μικρότερες συνολικές αλλαγές.

Το κόστος είναι ένας μεγάλος παράγοντας ως προς τη διαφορά στην πρόοδο μεταξύ των κλάδων. Για παράδειγμα, τα χημικά και τα μέταλλα είναι κλάδοι έντασης στοιχείων ενεργητικού που διαθέτουν ακριβές εγκαταστάσεις παραγωγής – και «οι επενδύσεις σε νέα παραγωγική ικανότητα μπορεί να χρειαστούν χρόνια για να ολοκληρωθούν», σημειώνει η McKinsey στην έκθεση. Παρ’ όλα αυτά, τα επόμενα τρία χρόνια, σχεδόν το 90% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι αναμένει να επιδιώξει κάποιο βαθμό περιφερειοποίησης. Σύμφωνα με την έκθεση, όλοι οι ερωτηθέντες στους κλάδους της υγειονομικής περίθαλψης, της μηχανικής, των κατασκευών και των υποδομών δήλωσαν ότι αυτό είναι σχετικό με τον τομέα τους.

Η πλειονότητα (95%) των ερωτηθέντων δήλωσαν ότι διαθέτουν επίσημες διαδικασίες διαχείρισης κινδύνου στην αλυσίδα εφοδιασμού. Το πιο σημαντικό βήμα είναι οι οικονομικοί διευθυντές να συνεργάζονται με τους επικεφαλής της εφοδιαστικής αλυσίδας, καθώς οι διαδικασίες επισημοποιούνται, λέει ο Alicke. Αυτό απαιτεί διαφάνεια μεταξύ των λειτουργιών, συμπεριλαμβανομένης της παροχής οικονομικών δεδομένων για την ποσοτικοποίηση των κινδύνων, λέει. «Η αποτελεσματική διαχείριση των κινδύνων της εφοδιαστικής αλυσίδας εξετάζει την end-to-end αλυσίδα αξίας που λαμβάνει υπόψη τους κινδύνους σε όλη τη βάση των προμηθευτών, τις εσωτερικές λειτουργίες και τις ταχείες μεταβολές της ζήτησης», επισημαίνει ο Alicke.