ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΘΕΣΗ Η ΜΕΣΣΗΝΙΑ ΣΕ ΔΑΣΩΜΕΝΟΥΣ ΑΓΡΟΥΣ...

Σοβαρά προβλήματα εξακολουθούν να υπάρχουν σε πολλές περιοχές, με τους δασικούς χάρτες. Στη Μεσσηνία άλλωστε, οι δασωμένοι αργοί είναι πάρα πολλοί με το νομό να αναδεικνύεται σε πρωταθλητής

Ενα από τα πιο πολύπλοκα ζητήματα που έφεραν στο φως οι δασικοί χάρτες προσπαθούν να επιλύσουν η «Ελληνικό Κτηματολόγιο» και το υπουργείο Περιβάλλοντος. Η νομοθετική ρύθμιση, με την οποία η κατηγορία των δασωμένων αγρών καταργήθηκε και το Δημόσιο παραιτήθηκε των δικαιωμάτων του σε αυτές, ήταν μόνο το «εύκολο» κομμάτι. Τώρα οι υπεύθυνοι για το έργο προσπαθούν να καταλήξουν πώς θα γίνει όχι ο αποχαρακτηρισμός, αλλά η απόδοση των εκτάσεων αυτών σε όσους τις είχαν δηλώσει και, περαιτέρω, σε όσους μπορούν να αποδείξουν ότι έχουν νόμιμα δικαιώματα σε αυτές, αλλά δεν το έπραξαν (γιατί πίστευαν ότι δεν έχουν ελπίδα απέναντι στο Δημόσιο). Στόχος είναι η διαδικασία αυτή να γίνει «αυτόματα», χωρίς να χρειαστεί να κινητοποιηθούν όσοι είχαν ήδη υποβάλει δήλωση.

Οι δασωμένοι αγροί είναι εκτάσεις που στις παλαιές αεροφωτογραφίες του 1945 ή του 1960 (στις οποίες βασίζονται οι δασικοί χάρτες) εμφανίζονται ως μη δασικές, ενώ στις πρόσφατες να καταλαμβάνονται από δασική βλάστηση. Με άλλα λόγια, είναι εκτάσεις που εγκαταλείφθηκαν: κατά κανόνα βρίσκονται ανάμεσα σε δασικές και αγροτικές εκτάσεις, στις παρυφές του δάσους. Για το Δημόσιο, οι δασωμένοι αγροί (που στους δασικούς χάρτες συμβολίζονται ως ΑΔ) ήταν περίπου ό,τι και οι δασικές εκτάσεις. Κατ’ αρχάς προστατεύονταν από τη δασική νομοθεσία ως προς τον χαρακτήρα τους. Περαιτέρω, στις περιοχές όπου ισχύει το τεκμήριο υπέρ του Δημοσίου, το Δημόσιο (οι διευθύνσεις δασών, συγκεκριμένα) τις δήλωναν στο κτηματολόγιο και οι δηλώσεις τους υπερίσχυαν έναντι των ιδιωτών. Ο λόγος είναι απλός: οι περισσότερες δηλώσεις στις εκτάσεις αυτές γίνονταν με την επίκληση χρησικτησίας και από το Σύνταγμα δεν επιτρέπεται χρησικτησία εις βάρος του Δημοσίου.