Αναπτυξιακές εταιρίες για δουλεία και ανάπτυξη ή κομματικά παραμάγαζα

Του Πα­να­γι­ώ­τη Στέ­φα­νου

Α­πο­φά­σι­σα να  στεί­λω αυ­τή την ε­πι­στο­λή με α­φορ­μή την  συγ­κρό­τη­ση σε  σώ­μα του  ΔΣ της Α­να­πτυ­ξια­κής ε­πει­δή συμ­με­τεί­χα για  πά­νω α­πό τέσ­σε­ρες θη­τεί­ες σαν  εκ­πρό­σω­πος του  Ερ­γα­τι­κού Κέν­τρου στις συ­νε­λεύ­σεις .  Γνω­ρί­ζω κα­λά το θέ­μα με­λέ­τες , εκ­παί­δευ­ση μον­τέ­λα α­νά­πτυ­ξης λό­γω ε­παγ­γελ­μα­τι­κής ε­να­σχό­λη­σης.  Θα  α­να­φέ­ρω α­να­λυ­τι­κά τις προ­τά­σεις που  εί­χα κα­τα­θέ­σει ( δεν ή­ταν προ­σω­πι­κές αλ­λά του  φο­ρέ­α που  εκ­προ­σω­πού­σα και  δεν  υ­λο­ποι­η­θή­καν πο­τέ με ευ­θύ­νη συγ­κε­κρι­μέ­νων πλει­ο­ψη­φι­ών). Κα­ταρ­χήν εί­μα­στε κά­θε­τα αν­τί­θε­τοι με  τον τρό­πο που  συγ­κρο­τή­θη­κε α­πο­κλεί­ον­τας το ε­πι­με­λη­τή­ριο. Ό­σο για  την δή­λω­ση Αρ­γυ­ρά­κη ό­τι πρέ­πει να  δι­α­σφα­λι­στούν τα συμ­φέ­ρον­τα της πλει­ο­ψη­φί­ας με  5 στους  7 α­πό την Πε­ρι­φέ­ρεια εί­ναι το  λι­γό­τε­ρο για  γέ­λια. Προ­σω­πι­κά πι­στεύ­ω ό­τι κά­ποι­οι πέ­ρα­σαν α­πό το  φο­ρέ­α και  δεν α­κουμ­πή­σα­νε δεν κα­τά­λα­βαν πε­ρί τί­νος πρό­κει­ται, για το  ρό­λο και  τις α­νάγ­κες που  πρέ­πει να υ­πη­ρε­τή­σει ο  συγ­κε­κρι­μέ­νος θε­σμός. Για  τη ι­στο­ρί­α και  την ε­νη­μέ­ρω­ση των πο­λι­τών θα  πω  τα έ­ξης: Η  Α­να­πτυ­ξια­κή Μεσ­ση­νί­ας δη­μι­ουρ­γή­θη­κε α­πό τον  πρώ­το αι­ρε­τό Νο­μάρ­χη α­εί­μνη­στο ο­ρα­μα­τι­στή Π. Φω­τέ­α.  Σαν ι­δρυ­τι­κοί φο­ρείς με  δι­α­φο­ρε­τι­κά πο­σο­στά ή­ταν η Νο­μαρ­χί­α, η ΤΕΔΚ, το Ε­πι­με­λη­τή­ριο, το  Ερ­γα­τι­κό Κέν­τρο, η Έ­νω­ση Συ­νε­ται­ρι­σμών, και Ξε­νο­δό­χοι. Εί­χε σαν φι­λο­σο­φί­α, τις με­λέ­τες την συ­νερ­γα­σί­α των φο­ρέ­ων την βο­ή­θεια των Ε­πι­χει­ρη­μα­τι­ών. Α­πό την πρώ­τη στιγ­μή της ί­δρυ­σης και  ε­πει­δή υ­πήρ­χαν δι­ά­φο­ρα συμ­φέ­ρον­τα, πα­ρου­σι­ά­στη­καν εμ­πλο­κές εν­τά­σεις, κύ­ρια με­τα­ξύ Νο­μαρ­χί­ας και  δή­μων για  το  ποι­ος θα  έ­χει τον έ­λεγ­χο. Το Ερ­γα­τι­κό κέν­τρο στά­θη­κε πάν­τα με  υ­πευ­θυ­νό­τη­τα σε  συ­νε­λεύ­σεις και  ή­ταν α­πό­λυ­τα ε­ξι­σορ­ρο­πη­τι­κός πα­ρά­γον­τας πά­ρα το  ε­λά­χι­στο πο­σο­στό με­το­χών που  δι­α­θέ­τει. Έ­κα­νε συ­νε­χείς προ­τά­σεις για την αύ­ξη­ση με­λών του  ΔΣ για  άλ­λο τρό­πο λει­τουρ­γί­ας, κα­τα­γρά­φον­ταν αλ­λά πο­τέ δεν υ­λο­ποι­ή­θη­καν . Ό­ταν πέ­ρα­σε η  Α­να­πτυ­ξια­κή στην πε­ρι­φέ­ρεια με  το  Καλ­λι­κρά­τη η  ΠΕΔ δεν μπή­κε στο Προ­ε­δρεί­ο για­τί και  τό­τε δεν τα βρή­καν στα  α­ξι­ώ­μα­τα. Ε­πει­δή τα  πολ­λά λό­για εί­ναι φτώ­χεια να  πω  τι  πρέ­πει να  γί­νει για  να  τε­λει­ώ­νου­με.  Κά­ποι­οι να κα­τα­λά­βουν τι   ση­μαί­νει δη­μό­σιο α­ξί­ω­μα. Ε­πει­δή βα­σι­κός πε­λά­της της ε­ται­ρί­ας εί­ναι οι  δή­μοι πρέ­πει να βρουν κώ­δι­κες συ­νεν­νό­η­σης.

Να συγ­κρο­τη­θεί σε σώ­μα έ­χον­τας εκ­πρό­σω­πο και  του ε­πι­με­λη­τη­ρί­ου και  της μει­ο­ψη­φί­ας. Να γί­νει ά­με­ση αλ­λα­γή κα­τα­στα­τι­κού αύ­ξη­ση των με­λών σε  9 να υ­πάρ­χουν πάν­τα 2  εκ­πρό­σω­ποι φο­ρέ­ων , μό­νι­μος του  ε­πι­με­λη­τη­ρί­ου, και  εκ πε­ρι­τρο­πής των υ­πο­λοί­πων. Εν­δει­κτι­κά 4-5 πε­ρι­φέ­ρεια ( πλει­ο­ψη­φί­α –μει­ο­ψη­φί­ες) 2 ΠΕΔ , 2  φο­ρείς . Έ­χει προ­τα­θεί πολ­λές φο­ρές. Κά­ποι­οι κα­τη­γο­ρούν τα  συν­δι­κά­τα αλ­λά αυ­τά τα  έ­χουν λύ­σεις σε  μό­νι­μη βά­ση, για τέ­τοι­α θέ­μα­τα.

Εί­χα προ­τεί­νει στην συ­νέ­λευ­ση του  2012  και  το  ε­πα­νέ­φε­ρα πέρ­σι να  υ­πάρ­ξει μια  ε­πι­και­ρο­ποι­η­μέ­νη με­λέ­τη για  την α­νά­πτυ­ξη της  Μεσ­ση­νί­ας, αν­τί­στοι­χα με αυ­τή της Αρ­κα­δί­ας που  έ­κα­νε το  Ι­ΝΕ –ΓΣΕ­Ε σε  συ­νερ­γα­σί­α με  το ΕΜΠ. Εί­χα­με ε­ξα­σφα­λί­σει την σύμ­φω­νη γνώ­μη του  Ι­ΝΕ και του  Ρομ­πό­λη με  λί­γα χρή­μα­τα πλή­ρη και  τεκ­μη­ρι­ω­μέ­νη. Δεν έ­χω πά­ρει α­κό­μα α­πάν­τη­ση.

Πρέ­πει ά­με­σα η  ΠΕΔ και  η  Πε­ρι­φέ­ρεια να  συ­ναν­τή­σουν εκ­προ­σώ­πους των Ερ­γα­τι­κών Κέν­τρων της  Πε­ρι­φέ­ρειας να  βρουν κώ­δι­κες ε­πι­κοι­νω­νί­ας . Δεν σχο­λιά­ζω ποι­ους συ­ναν­τούν αν­τί για  εκ­προ­σώ­πους ερ­γα­ζο­μέ­νων

Να  κα­τα­λά­βουν ό­λοι οι  εμ­πλε­κό­με­νοι το  ρό­λο των  Α­να­πτυ­ξια­κών , τις  δυ­να­τό­τη­τες τους  και  πό­σο με­γά­λη μπο­ρεί να  εί­ναι η  προ­σφο­ρά τους  με άλ­λη λει­τουρ­γί­α , δι­α­φά­νεια και  συ­νεν­νό­η­ση.

Δεν  εί­μαι αι­σι­ό­δο­ξος για­τί πολ­λά α­πό αυ­τά τα  ά­το­μα , έ­χουν μά­θει να  λει­τουρ­γούν έ­τσι ο  λα­ός λέ­ει < για  γέ­ρι­κο ά­λο­γο και  νέ­α περ­πα­τη­σιά δε ν γί­νε­ται > , πα­ρό­λα αυ­τά ε­πι­μέ­νω ό­τι η  κοι­νω­νί­α και οι  φο­ρείς πρέ­πει να ε­πι­βάλ­λουν νέ­α λει­τουρ­γί­α συ­νο­λι­κά στις α­να­πτυ­ξια­κές που υ­πάρ­χουν στην πε­ρι­φέ­ρεια.

Ε­πέ­λε­ξα να μην α­σχο­λη­θώ με πο­σο­στά που έ­χει ο κα­θέ­νας ,τι  κά­νει ,τι  δεν κά­νει, τι  έ­πρε­πε , τι  μπο­ρού­σε να κά­νει η Α­να­πτυ­ξια­κή, ας  το  κά­νουν αυ­τή που  την δι­οι­κούν . Ε­γώ ε­πι­μέ­νω ό­τι πρέ­πει να  αλ­λά­ξει ρό­τα και  τρό­πο σκέ­ψης πριν  α­πα­ξι­ω­θεί.

Υ.Γ    Αυ­το­νό­η­το εί­ναι ό­τι δεν πρό­κει­ται να α­νοί­ξω κα­νέ­να ά­γο­νο δι­ά­λο­γο προ­σω­πι­κών αν­τι­πα­ρα­θέ­σε­ων για­τί έ­χω πο­λύ σο­βα­ρό­τε­ρα θέ­μα­τα να  α­σχο­λη­θώ.