ΑΠΟΨΗ: Οι Διαπραγματεύσεις

Της Εμμανουέλα Αάμερ Μουλατσιώτη

Διαπραγματεύσεις. Μια λέξη που ακούγεται τόσο γνωστή σε όλους μας αλλά και συνάμα που μας φέρνει και μια ανατριχίλα. Γιατί; Γιατί και η τωρινή και η προηγούμενη και η προ-προηγούμενη κυβέρνηση όταν ανέφεραν αυτή τη λέξη σήμαινε ακόμα περισσότερα βάσανα για το λαό… Ας ξεκινήσουμε όμως λίγο διαφορετικά.

Σήμερα όλοι πιστεύουμε ή σχεδόν όλοι ,πως δεν υπάρχει μία και μοναδική αλήθεια. Πως σαν συγκεράσουμε απόψεις, γίνουμε πιο διαλλακτικοί και δεν πάμε κόντρα στους καιρούς θα βγούμε κερδισμένοι. Άλλωστε ο ”δημοκρατικός” μας κόσμος δεν έχει θέση για ξεροκέφαλους και ισχυρογνώμονες. Όλοι άλλωστε πρέπει να βάζουμε και λίγο νερό στο κρασί μας , έτσι δεν είναι;

Έτσι έχουμε γεμίσει με αδιάφορους ανθρώπους. Χωρίς ισχυρές πεποιθήσεις, χωρίς προσωπικότητα, εύκολα διαχειρίσιμους. Κανείς δεν είπε βέβαια να γίνουμε όλοι δογματικοί. Μα γίνεται όμως και να βλέπουμε τα πάντα στη ζωή σαν μια τεράστια γκρίζα ζώνη;

Η αλήθεια είναι πως όπως και στη ζωή έτσι και στην πολιτική υπάρχει το σωστό και το λάθος. Μα κάτω από πιέσεις και προσωπικές μας αδυναμίες αδυνατούμε να υπερασπιστούμε τα ”πιστεύω” μας. Και έτσι διαπραγματευόμαστε. Διεξάγουμε μια διαπραγμάτευση που εκ προοιμίου οδηγεί στην άνευ όρων συνθηκολόγηση μας. Γιατί είναι καταδικασμένη κάθε διαπραγμάτευση;

Γιατί από τη στιγμή που το δίκαιο του ισχυρού είναι νόμος και η αντίσταση μας έχει καμφθεί από τον φόβο της σύγκρουσης ,όλα είναι χαμένα και η άνευ όρων συνθηκολόγηση απλά θέμα χρόνου.

Η πολιτική πολλές φορές μιμείται την ζωή και το αντίστροφο. Όμως αν στην πολιτική ελάχιστα μπορούμε να επέμβουμε(μιας και για την σημερινή Ευρώπη η βούληση ενός ολόκληρου λαού πρέπει να υποτάσσεται στα συμφέροντα των ”συμμάχων ”)έχουμε ακόμα στα χέρια μας κάθε διαπραγμάτευση που αφορά την καθημερινότητα μας.

Και σε αυτές τις μικρές αλλά ουδόλως ασήμαντες διαπραγματεύσεις οφείλουμε να παλέψουμε για να μη σκύψουμε το κεφάλι. Γιατί όσο ζούμε σύμφωνα με αυτά που πιστεύουμε έχουμε ακόμα το δικαίωμα να χτίσουμε τον κόσμο που ονειρευόμαστε. Από τη στιγμή όμως που προδώσουμε τις αξίες μας είμαστε υποχρεωμένοι να ζήσουμε στον κόσμο που πλάθουν άλλοι για μας στα διεστραμμένα τους σχέδια…