«Μια εταιρία, της οποίας το κεφάλαιο ανήκει κατά πλειοψηφία σε ελαιοπαραγωγούς, ελαιοτριβεία και συνεταιρισμούς ελαιοπαραγωγών μπορεί να συνάπτει συμβάσεις για ιδιωτική αποθεματοποίηση με σκοπό τη στήριξη της τιμής του ελαιολάδου» αποφάνθηκε την 1η Οκτωβρίου το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων σε σχετικό ερώτημα του Ανωτάτου Δικαστηρίου της Ισπανίας. Με αυτή την απόφαση μπορεί να προχωρήσει η ισπανική συνεταιριστική εταιρία CECASA σε ιδιωτική αποθεματοποίηση ελαιολάδου, χωρίς κοινοτική χρηματοδότηση.Αναλυτικότερα, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, που εδρεύει στο Λουξεμβούργο εξέδωσε την 1/10/2009, την...
απόφαση: C-505/07, Compañía Española de Comercialización de Aceite, SA (CECASA) κατά Asociación Española de la Industria y Comercio Exportador de Aceite de Oliva (ASOLIVA), Asociación Nacional de Industriales Envasadores y Refinadores de Aceites Comestibles (ANIERAC) και Administración del Estado. Στην οποία αναφέρονται τα εξής:
«Αποθεματοποίηση του ελαιολάδου χωρίς κοινοτική χρηματοδότηση»
Η αίτηση για την έκδοση προδικαστικής απόφασης αφορά τον κανονισμό 136/66/ΕΟΚ του Συμβουλίου, περί δημιουργίας κοινής οργανώσεως αγοράς στον τομέα των λιπαρών ουσιών.
Η Cecasa είναι ανώνυμη εταιρία ισπανικού δικαίου, το 68 % των μετοχών της οποίας ανήκει σε ελαιοπαραγωγούς, ελαιοτριβεία και συνεταιρισμούς, ενώ το υπόλοιπο 32 % είναι κατανεμημένο μεταξύ χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων και άλλων φορέων. Οι ελαιοπαραγωγοί μέτοχοι της εταιρίας αυτής αντιπροσωπεύουν ποσοστό μεταξύ 50 % και 60 % της ισπανικής παραγωγής ελαιολάδου.
Το 2001 η Cecasa υπέβαλε στις αρμόδιες για τον ανταγωνισμό εθνικές αρχές αίτηση ειδικής απαλλαγής, προκειμένου να της επιτραπεί να ιδρύσει επιχείρηση εμπορίας ελαιολάδου, με κύριο σκοπό την αποφυγή της πτώσης των τιμών ελαιολάδου κάτω από ορισμένο όριο, και συγκεκριμένα από το 95 % περίπου της προϊσχύουσας τιμής παρέμβασης· προς τούτο η επιχείρηση αυτή θα αγόραζε ελαιόλαδο μόλις η τιμή μειωνόταν κάτω από το όριο αυτό και θα το διέθετε εκ νέου στην αγορά σε περίπτωση ανάκαμψης των τιμών.
Το Tribunal de Defensa de la Competencia (ισπανική αρχή για τον ανταγωνισμό) έκρινε ότι σκοπός της αίτησης ήταν η σύναψη συμφωνίας μεταξύ ανταγωνιστών για τη διατήρηση της τιμής του ελαιολάδου σε υψηλά επίπεδα κατά τις περιόδους πλεονασματικής παραγωγής, οπότε απέρριψε την αίτηση αυτή.
Η διαφορά κατέληξε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Ισπανίας το οποίο και υπέβαλε προδικαστικά ερωτήματα σχετικά με την ερμηνεία του ανωτέρω κανονισμού.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου