Το 1986 όταν ο Πέτρος Θέμελης ανέλαβε να συνεχίσει εκ μέρους της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρίας την ανασκαφική έρευνα στην Αρχαία Μεσσήνη, δεν υπήρχε Θέατρο και βέβαια κανείς δεν φανταζόταν ότι κάτω από τους τεράστιους όγκους χώματος θα κρυβόταν ένα... …τεράστιο Θέατρο χωρητικότητας 10.000 θεατών.
Μετά από 27 χρόνια ο Πέτρος Θέμελης δεν μπορεί παρά να είναι δικαιωμένος. Οι προσπάθειες που ξεκίνησε τότε μαζί με τους συνεργάτες του παίρνουν σάρκα και οστά. Όπως το Θέατρο που σήμερα εγκαινιάζεται με ένα σπουδαίο γκαλά όπερας.
Λίγες μέρες πριν τα εγκαίνια συναντήσαμε τον Πέτρο Θέμελη στο χώρο του Θεάτρου. Μας μίλησε για την πορεία αναστύλωσης αυτού του σπουδαίου μνημείου αλλά και τις εργασίες στους υπόλοιπους χώρους της Αρχαίας Μεσσήνης. Μας μίλησε για τα τελευταία σπουδαία ευρήματα, τον προγραμματισμό για τα επόμενα χρόνια αλλά και για κάποιους κακόβουλους της περιοχής που τον διαβάλουν συστηματικά.
«Κανείς δεν φανταζόταν ότι εδώ υπήρχε Θέατρο. Το μόνο που ξέραμε από τον περιηγητή Παυσανία που είχε επισκεφθεί την περιοχή το 165-167 μ.Χ. επί αυτοκράτωρος Αντωνίου του Ευσεβούς είναι η λακωνική περιγραφή που λέει ότι “το Ιερό της Ίσιδος είναι κοντά στο Θέατρο”. Αρχικά αρχίσαμε να σκάβουμε το 1988 μ’ ένα τεράστιο εκσκαφέα που έφθασε σε βάθος 4-5 μέτρων χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Απογοητευτήκαμε και σταματήσαμε.
Ξεκινήσαμε πάλι μετά από χρόνια και έναν χειμώνα βρήκαμε στην αρχή την ορχήστρα και στην συνέχεια τα καθίσματα συσσωρευμένα στο κέντρο», μας λέει ο ανασκαφέας της περιοχής Πέτρος Θέμελης.
Αρχιτέκτονες, αρχαιολόγοι, μηχανικοί, εργατοτεχνίτες δούλεψαν συστηματικά αυτά τα χρόνια για να φθάσουμε μέχρι εδώ.
Με το Β’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης ξεκίνησαν συστηματικά οι εργασίες, μεγάλη ώθηση στις ανασκαφές έδωσε το Γ’ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης, ενώ την τελευταία ώθηση έδωσε το Ίδρυμα Νιάρχου που χρηματοδότησε το έργο με 1.200.000 ευρώ.
Σήμερα το Θέατρο διαθέτει 1.500 θέσεις ενώ όταν ολοκληρωθεί πλήρως θα έχει 5.000 θέσεις, τις μισές δηλαδή που είχε στην ακμή του.
Ρωτάμε τον κ. Θέμελη να μας περιγράψει την ζωή σ’ αυτήν την πόλη που διέθετε Θέατρο 10.000 θέσεων, Στάδιο περίπου ίδιας χωρητικότητας, Εκκλησιαστήριο και μεγάλη αγορά.
«Είναι βέβαιο ότι ο άρτος και τα θεάματα βρισκόταν σε ημερήσια διάταξη. Το Στάδιο και το Θέατρο γέμιζαν όχι μόνο από τους κατοίκους της πόλης – που δεν περνούσαν τους 10.000 – αλλά από κατοίκους ολόκληρης της Μεσσηνίας.
Ο Δίας Ιθωμάτας ήταν ο βασικός θεός που λατρευόταν στην κορυφή του Όρους Ιθώμη, ο Ασκληπιός επίσης που προς τιμήν του γίνονταν αγώνες, αγώνες αθλητικοί αλλά και δραματικοί, θέατρο και μουσική. Εδώ δεν παίζονταν έργα του Αισχύλου του Σοφοκλή και του Ευριπίδη. Είχαμε τοπικά δρώμενα που είχαν σχέση με την τιμώμενη θεότητα και τον βίο της αλλά και τοπικά ήθη και έθιμα».
Πέρα όμως από τον Πολιτισμό υπήρχε και η Πολιτική.
«Από τις Επιγραφές μαθαίνουμε ότι στο Θέατρο γινόντουσαν και πολιτικές συγκεντρώσεις.
Όπως όταν ο Φίλιππος ο Ε’ ήρθε στη Μεσσήνη με σκοπό να καταλάβει την πόλη, διαπραγματεύθηκε με τον Μεγάλο στρατηγό Άρατο της Συκιώνας και συζήτησε μαζί του στο Θέατρο παρουσία μεγάλου πλήθους πολιτών “Εν τω Θέατρω εποίησαν τον διαλογισμό” μας πληροφορεί Επιγραφή».
Πως βλέπει όμως ο κ. Θέμελης την λειτουργία του Θεάτρου;
«Είμαι υπέρ της λειτουργίας και της ζωντανής παρουσίας των αρχαίων μνημείων, να γίνουν κομμάτι της καθημερινότητας. Δεν πρέπει να μείνει ένα κενό κέλυφος, τέλεια αναστηλωμένο με κλειστές πόρτες και τους επισκέπτες να το βλέπουν από μακριά. Ονειρεύομαι εδώ να καθιερωθεί ένα νέο φεστιβάλ Επιδαύρου».
Στις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν τα τελευταία χρόνια είτε στο Στάδιο είτε στο Εκκλησιαστήριο, ο Πέτρος Θέμελης αποθεώθηκε από τους χιλιάδες θεατές, τον ρωτάμε αν οι κάτοικοι της περιοχής έχουν εκτιμήσει το έργο του ή του δημιουργούν προβλήματα.
«Η ερώτηση σας έχει ενδιαφέρον με κοινωνιολογική διάσταση. Οι κάτοικοι της χώρας ειδικά των κέντρων, της Αθήνας, της Καλαμάτας, που είναι πιο κοντά στο πνεύμα της αρχαιότητας και της τέχνης καταλαβαίνουν περισσότερο τι γίνεται εδώ και έχουν αγκαλιάσει τις προσπάθειές μας.
Υπάρχουν ωστόσο τρεις - τέσσερις κακόβουλοι της κοινότητας εδώ γύρω οι οποίοι με συκοφαντούν ότι έχω αγοράσει χτήματα απέναντι στο βουνό για να χτίσω ξενοδοχείο.
Είναι πράγματι για γέλια τώρα στα 77 μου χρόνια να θέλω να γίνω ξενοδόχος».
Όμως εκτός από το Θέατρο η ανασκαφική σκαπάνη έφερε και φέτος το καλοκαίρι σπουδαία ευρήματα, όπως στη βόρεια πλευρά της αγοράς όπου αποκαλύπτεται σιγά - σιγά μια τεράστια στοά μήκους 186 μέτρων που σύμφωνα με τον κ. Θέμελη με την ολοκλήρωσή της θα αποτελέσει το καλύτερο μνημείο της Αρχαίας Μεσσήνης.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου