Το θολό τοπίο για την εκλογή προέδρου της ΝΔ, οι συγκρούσεις και το ζητούμενο από τη διαδικασία. Δημοκρατία ή δαχτυλίδια διαδοχής;
Γράφει ο Σταμάτης Ζαχαρός
Καθώς περνούν οι μέρες, όλο και περισσότερα στελέχη της ΝΔ κάνουν λόγο για απαξίωση ή ακόμη και γελοιοποίηση της διαδικασίας εκλογής νέου προέδρου. Η κατάσταση όντως θυμίζει «ροντέο», αλλά δεν δικαιολογεί τις αντιδράσεις. Πρόκειται για μια καταστροφική επιλογή που καταδεικνύει το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται η κεντροδεξιά παράταξη.Ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο πιστεύουν ότι εκφυλίζεται η διαδικασία; Ο προφανής είναι ότι ενοχλούνται από το γεγονός ότι διεκδικούν την προεδρία, στελέχη που οι ίδιοι θεωρούν ότι δεν έχουν το ειδικό βάρος για μια τέτοια θέση. Ο λιγότερο προφανής είναι ότι δεν βλέπουν με καλό μάτι μια μη ελεγχόμενη διαδικασία με αβέβαιο αποτέλεσμα και επιχειρούν να την αμφισβητήσουν.
Πρόκειται κατ’ ουσία για μια αντιδημοκρατική άποψη. Μιλώντας για μια δημοκρατική παράταξη και μια δημοκρατική διαδικασία, κάθε μέλος της θα πρέπει να μπορεί να διεκδικήσει την αρχηγία. Ιδίως καθώς υπάρχει η δικλείδα της συλλογής υπογραφών από τα μέλη της κεντρικής επιτροπής, για να κυρωθεί μια υποψηφιότητα, που διασφαλίζει ότι δεν θα εμπλακεί το κόμμα σε μια δαιδαλώδη διαδικασία όπου κάθε ένας θα υποστηρίζει τον εαυτό του. Άλλωστε πρόκειται για συντρόφους τους. Στελέχη με τα οποία προηγουμένως συνυπήρχαν στην ίδια παράταξη.
Ίσως άλλωστε να είναι μια λυτρωτική διαδικασία για τη ΝΔ. Μόνο έτσι θα αναγεννηθεί πλέον το κόμμα που βρίσκεται σε τέλμα. Με τον τρόπο αυτό μπορεί και να ξεκαθαρίσει το ιδεολογικό τοπίο, που θόλωσε από την ψηφοθηρική πολυσυλλεκτικότητα των δεκαετιών που πέρασαν.
Η παράταξη πάσχει από κρίση ταυτότητας. Περισσότερο αυτοπροσδιορίζεται σαν η αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ, παρά παρέχει ένα σαφές ιδεολογικό στίγμα. Γι’ αυτό μάλλον κάποιοι αναζητούν τον αντι-Τσίπρα. Υπάρχουν στελέχη για κάθε γούστο!
Η ζύμωση διαφορετικών απόψεων είναι απαραίτητη και ζωογόνος δύναμη για ένα πολιτικό κόμμα. Προϊόν της ζύμωσης όμως θα πρέπει να είναι μια ξεκάθαρη ιδεολογική γραμμή που εν προκειμένω δεν υπάρχει. Πώς να συνυπάρξουν στην ίδια παράταξη οι απόψεις του Γιακουμάτου και του Χατζηδάκη; Είναι διαμετρικά αντίθετες. Τι σχέση έχει η Βούλτεψη με τον Βορίδη; Δεν θα κρίνουμε εμείς ποιες είναι οι επικρατέστερες ιδεολογικές γραμμές. Θα το κρίνουν όσοι μετάσχουν στη διαδικασία. Το αποτέλεσμά της όμως οφείλει να γίνει σεβαστό απ’ όλους. Αν κάποιοι διαφωνούν σφόδρα ή προσβάλλονται από τις ιδέες ή την αισθητική, οφείλουν να αποχωρήσουν. Αυτό σημαίνει πραγματική ανανέωση και όχι ανακύκλωση μέχρι να χάσουν οι «απέναντι».
Πρέπει να αποφασίσουν αν είναι ένα κόμμα της λεγόμενης «λαϊκής Δεξιάς», της άκρας δεξιάς ή ένα μεταρρυθμιστικό κόμμα. Δεν γίνεται να πατούν σε δύο και τρείς βάρκες πιστεύοντας ότι έτσι θα τους ψηφίσουν περισσότεροι. Ο αστικός χώρος απεχθάνεται το λαϊκισμό και οι παραδοσιακοί λαϊκιστές βγάζουν σπυράκια στο άκουσμα της λέξης μεταρρύθμιση. Οι περισσότεροι κεντρώοι έχουν αλλεργία στην άκρα δεξιά και τούμπαλιν. Αυτή η θολούρα είναι μια βασική αιτία για τα χαμηλά ποσοστά. Άλλωστε αυτή η θολούρα είναι εν γένει πρόβλημα για το πολιτικό σύστημα, που κατόπιν απορεί γιατί οι πολίτες απέχουν από την κάλπη.
Πρέπει κυρίως να αποφασίσουν αν θέλουν την ανανέωση με δημοκρατικές διαδικασίες και συμμετοχή των πολιτών, ή θέλουν να μετατρέψουν το κόμμα σε ένα κλειστό club όπου η διαδοχή θα γίνεται κληρονομικό δικαίω ή έστω με δαχτυλίδι. Μέχρι τώρα πάντως, οι διαδικασίες εκλογής ηγεσίας στη ΝΔ ήταν πρότυπο δημοκρατίας. Ουδέποτε δόθηκε δαχτυλίδι…
Πράγματι το κύρος της διαδικασίας θα ήταν διαφορετικό αν υπήρχαν δύο προσωπικότητες του κύρους του Κωνσταντίνου Καραμανλή, διατεθειμένες να κονταροχτυπηθούν για τις ιδέες τους και κατ’ επέκταση για την ηγεσία του κόμματος. Το ίδιο το κόμμα και κυρίως οι φατρίες που το κηδεμονεύουν (και σήμερα αντιδρούν), δεν φρόντισαν να γίνει κάτι τέτοιο. Η κατάσταση όμως είναι δεδομένη. Αυτά είναι τα στελέχη. Δεν υπάρχουν πολλές εναλλακτικές ούτε πολλές ιδέες. Ας αφήσουν λοιπόν τα μέλη τους να επιλέξουν το μέλλον και την κατεύθυνση της παράταξης. Απαξιώνοντας την ύστατη δημοκρατική διαδικασία, καταστρέφουν το ίδιο το προϊόν τους και βέβαια δεν πείθουν την κοινωνία για τις προθέσεις τους περί ανανέωσης…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου