Με τη γενική παραδοχή ότι οι υψηλές θερμοκρασίες των τελευταίων ημερών λειτουργούν κατασταλτικά ως προς τους δακοπληθυσμούς, οι ελαιοπαραγωγοί αρκετών περιοχών νιώθουν μία σχετική ανακούφιση, έχοντας ανησυχήσει το προηγούμενο διάστημα.
Στη Λακωνία, παραγωγοί του Δήμου Μονεμβασίας παρατηρούν πιο μεγάλους ελαιοκάρπους από πέρυσι, ωστόσο δεν λείπουν κι εκείνοι για τους οποίους η επίδραση των καιρικών φαινομένων στρέσαρε τις ελιές. Κάποιες επιπτώσεις από τον ήπιο χειμώνα, ο οποίος δεν επέτρεψε στα δέντρα να ξεκουραστούν, δεν αποκλείονται και στους Γαργαλιάνους της Μεσσηνίας, μία περιοχή, ωστόσο, που ελλείψει ακραίων συνθηκών και με τη διαχείριση που γίνεται (το 70%-80% των δέντρων αρδεύονται), δίνει κάθε χρόνο μία σχετικά σταθερή παραγωγή.
«Κάποτε προβλέπαμε από την ανθοφορία. Τώρα δεν μπορείς να κάνεις τις προβλέψεις που έκανες πριν κάποια χρόνια, λόγω της κλιματικής αλλαγής», σημειώνει ο πρόεδρος του Συνεταιρισμού «Ελαιώνας» στους Γαργαλιάνους, Νίκος Αθανασόπουλος.
Κρίσιμα τα κλιματικά φαινόμενα και η συνεννόηση για το μέλλον
«Τα δέντρα που πέρυσι δεν είχαν ελαιόκαρπο και δεν επηρεάστηκαν από τα ακραία καιρικά φαινόμενα του Μαρτίου, έχουν μία καλή παραγωγή», εκτίμησε ο παραγωγός και ελαιοτριβέας, Τάκης Ρενιέρης, από το Φοινίκι Λακωνίας. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις όπου η ανθοφορία επηρεάστηκε από τον πάγο και από την αυξημένη θερμοκρασία στις αρχές Μάη και τα δέντρα αυτά δεν έχουν την παραγωγή που θα είχαν», εξήγησε.
Οι δύο βροχές που προηγήθηκαν στον νομό και οι τελευταίες υψηλές θερμοκρασίες, που περιορίζουν την εξάπλωση του δάκου, συγκαταλέγονται στα καλά της σεζόν, σύμφωνα με τον ίδιο. Όπως υποστήριξε, όμως, η καλλιέργεια και η τύχη του ελαιολάδου, πέρα από τις καιρικές συνθήκες, χρειάζεται συνεννόηση και χάραξη πολιτικής. «Οι ανταγωνίστριες χώρες, όπως η Τυνησία και το Μαρόκο, έχουν κάνει βήματα κι εμείς πάμε σημειωτόν» υπογράμμισε, αναφέροντας μεταξύ άλλων και την ανάγκη για δημιουργία ενός παρατηρητηρίου για το προϊόν, όπως συμβαίνει στην Ιταλία και στην Ισπανία.
Στάσιμη η αγορά, ποιος ο ρόλος των μεγάλων εμπόρων
Η αγορά του προϊόντος το τελευταίο διάστημα για τους Λάκωνες φαίνεται ότι έχει περάσει σε φάση στασιμότητας, αφού το ιταλικό ενδιαφέρον παραμένει στην Ισπανία. Όμως, και η στάση των παραγωγών να μην προβαίνουν σε διάθεση ποσοτήτων, περιμένοντας περαιτέρω άνοδο τιμών, έπαιξε τον δικό της ρόλο, σχολιάζουν συνεταιριστές της περιοχής.
«Πλήρης απραξία και στασιμότητα» χαρακτηρίζει τον τελευταίο ενάμισι μήνα, σύμφωνα με τον Παναγιώτη Ντανάκα, διευθυντή στον ΑΣ Μολάων-Πακίων στη Λακωνία. «Τώρα έχουμε εναποθέσει τις ελπίδες μας γύρω στις 10-15 Ιουλίου, αν γίνει κάτι, διαφορετικά θα περιμένουμε από Σεπτέμβρη κι έπειτα», συμπλήρωσε.
Διστακτικότητα από τους αγοραστές -κυρίως Ιταλούς που προμηθεύονται συνήθως αυτή την περίοδο- εντοπίζουν και στους Γαργαλιάνους Μεσσηνίας, όπου περιγράφεται μία σταθεροποιημένη κατάσταση τιμών. Η τιμή βρίσκεται γύρω στα 3,30, συν-πλην 5 λεπτά, ενώ το αποθηκευμένο ελαιόλαδο λιγοστεύει, σε επίπεδα όμως φυσιολογικά, εκτίμησε ο Νίκος Αθανασόπουλος, πρόεδρος του «Ελαιώνα».
Σύμφωνα με τον ίδιο, οι παραγωγοί σιγά σιγά έχουν «στεγνώσει» από ποσότητες. «Πιστεύω ότι το μεγαλύτερο ποσοστό του λαδιού έχει περάσει τα χέρια κάποιων εμπόρων στην Ελλάδα κι εκεί θα παιχτεί το “παιχνίδι”. Πόσο θα αντέξουν και αν θα κρατήσουν τις τιμές σε αυτό το επίπεδο», σχολίασε.
Όπως εκτίμησε, και να υπάρξει μία τάση ανόδου τιμών έως το τέλος της ελαιοκομικής περιόδου, η νέα περίοδος θα ξεκινήσει με τιμές στα τρέχοντα επίπεδα των 3,30-3,40 ευρώ, εκτός απροόπτου λόγω κλιματικής αλλαγής.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου