Ο πληθωρισμός επιμένει και, σε συνδυασμό με τον τρόπο που υπολογίζονται οι ετήσιες αυξήσεις, μειώνει στην πράξη το εισόδημα των συνταξιούχων. Η αναπροσαρμογή των συντάξεων προκύπτει από τον μέσο όρο δύο δεικτών: του ετήσιου πληθωρισμού και της ετήσιας μεταβολής του ΑΕΠ. Έτσι, όταν οι τιμές «τρέχουν» πιο γρήγορα από την οικονομική ανάπτυξη, η τελική αύξηση καταλήγει χαμηλότερη από την ακρίβεια που βιώνουν τα νοικοκυριά.
Με τα σημερινά δεδομένα, ο μηχανισμός δίνει αύξηση γύρω στο 2,4%, καθώς λαμβάνεται το 50% του πληθωρισμού και το 50% της ανάπτυξης. Αυτό σημαίνει ότι, ακόμη και με πληθωρισμό κοντά στο 3%, οι συντάξεις δεν «πιάνουν» την πραγματική άνοδο των τιμών, με αποτέλεσμα μείωση της αγοραστικής δύναμης.
Τι σημαίνει αυτό στην τσέπη:
— Κύρια σύνταξη 800€: αύξηση 2,4% ≈ +19,20€ τον μήνα. Αν η ακρίβεια κινείται στο 3%, η «ψαλίδα» 0,6% ισοδυναμεί με απώλεια περίπου 4,80€ αγοραστικής αξίας κάθε μήνα.
— Κύρια σύνταξη 1.000€: αύξηση ≈ +24€ τον μήνα, ενώ η διαφορά 0,6% αφαιρεί ισοδύναμα ~6€ από την πραγματική αξία.
— Κύρια σύνταξη 1.200€: αύξηση ≈ +28,80€ τον μήνα, με «κούρεμα» αγοραστικής δύναμης ~7,20€ λόγω της διαφοράς.
Το αποτέλεσμα επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο από πάγιες δαπάνες (ενέργεια, τρόφιμα, υπηρεσίες), όπου οι αυξήσεις τιμών είναι συχνά υψηλότερες του γενικού δείκτη. Έτσι, ακόμη και μια ονομαστική αύξηση φαίνεται «λίγη» στην καθημερινότητα, ειδικά για χαμηλές και μεσαίες συντάξεις.
Στο επίκεντρο της συζήτησης βρίσκεται το αν πρέπει να αλλάξει ο τρόπος υπολογισμού – ώστε οι αυξήσεις να αντανακλούν πιο πιστά την πραγματική ακρίβεια – ή να υπάρξουν στοχευμένα αντίμετρα (επιδόματα, φοροελαφρύνσεις, ενίσχυση υγείας/φαρμάκων) για τους πιο ευάλωτους συνταξιούχους.
Πηγή: iEidiseis
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου