Από το 2026 αλλάζει ριζικά το εργασιακό τοπίο, καθώς τίθεται σε εφαρμογή το νέο πλαίσιο για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας σε όλη την οικονομία. Το πλαίσιο αυτό προκύπτει από την κοινωνική συμφωνία ανάμεσα στην ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και τους Εθνικούς Κοινωνικούς Εταίρους για την επαναφορά και ενίσχυση των συλλογικών διαπραγματεύσεων.
Σύμφωνα με τη συμφωνία, διευκολύνεται η επέκταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, καθώς το απαιτούμενο ποσοστό κάλυψης εργαζομένων μειώνεται στο 40% από 50%. Παράλληλα, αναγνωρίζεται επικουρική αρμοδιότητα στη ΓΣΕΕ, η οποία θα μπορεί να συνάπτει συλλογική σύμβαση εργασίας όταν ένα μέλος των εργαζομένων την καλέσει, με στόχο μια καλύτερη συμφωνία. Όταν μια συμφωνία επιτυγχάνεται απευθείας μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, δεν απαιτείται καν ο έλεγχος του ορίου 40%.
Επιστρέφει επίσης καθολικά η μετενέργεια. Όλοι οι όροι μιας σύμβασης εξακολουθούν να ισχύουν στο ενδιάμεσο διάστημα, από τη λήξη της έως τη σύναψη της επόμενης. Όπως τονίζεται, αυτό γίνεται για λόγους ομοιομορφίας, ισονομίας και ίσης μεταχείρισης των εργαζομένων.
Το υπουργείο Εργασίας εκτιμά ότι η συμφωνία αυτή θα οδηγήσει σε περισσότερες συλλογικές συμβάσεις εργασίας ανά κλάδο, θα προσφέρει μεγαλύτερη προστασία και ασφάλεια στους εργαζόμενους, θα διασφαλίσει πιο σταθερό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις και θα βάλει πιο ξεκάθαρους κανόνες στην αγορά εργασίας.
Για το νέο πλαίσιο μιλά στο enikonomia.gr ο Γενικός Γραμματέας Εργασιακών Σχέσεων του υπουργείου Εργασίας, Νίκος Μηλαπίδης. Όπως αναφέρει, η κατάθεση και ψήφιση του νέου νόμου για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας θα γίνει στα τέλη Ιανουαρίου 2026 στη Βουλή. Με το που ψηφιστεί, το πλαίσιο θα είναι άμεσα διαθέσιμο σε όσους θέλουν να το αξιοποιήσουν.
Ουσιαστικά, κάθε επιχείρηση που το επιθυμεί θα μπορεί από τον Φεβρουάριο του 2026 και μετά να επισυνάψει συλλογική σύμβαση εργασίας για το προσωπικό της, ώστε οι εργαζόμενοι να δουν τις αντίστοιχες αυξήσεις. Ο κ. Μηλαπίδης υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 22 παρ. 2 του Συντάγματος, η συλλογική αυτονομία είναι συνταγματικά κατοχυρωμένη. Αυτό σημαίνει ότι μια επιχείρηση μπορεί να συνάπτει συλλογική σύμβαση εργασίας αν το επιθυμεί, αλλά δεν υποχρεούται να το κάνει. Το νέο πλαίσιο δεν έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα και δεν προβλέπει κυρώσεις ή πρόστιμα για όσους δεν το εφαρμόσουν.
Ο Γενικός Γραμματέας σημειώνει ακόμη ότι μέχρι τα τέλη Δεκεμβρίου – το αργότερο μέσα στις επόμενες δύο εβδομάδες – θα κατατεθεί στην Κομισιόν το σχέδιο δράσης για τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας. Πρόκειται για υποχρέωση της χώρας και λειτουργεί ως οδικός χάρτης για την αναμόρφωση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Το σχέδιο θα αποτυπώνει την κοινωνική συμφωνία αλλά και πρόσθετες ρυθμίσεις που έχουν συμφωνηθεί. Με την αλλαγή του έτους, η συμφωνία θα τεθεί το συντομότερο δυνατό σε δημόσια διαβούλευση και στη συνέχεια θα εισαχθεί στη Βουλή για ψήφιση.
Για να αποσαφηνιστεί καλύτερα το περιεχόμενο των νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας σε όλη την οικονομία, θα υπάρξει ειδική αναφορά σε Κωδικούς Αριθμούς Δραστηριότητας (ΚΑΔ). Όπως εξηγεί ο κ. Μηλαπίδης, αυτό θα βοηθήσει να προσδιορίζεται με μεγαλύτερη ακρίβεια το πεδίο εφαρμογής κάθε σύμβασης. Δίνει ως παράδειγμα τον κλάδο του μετάλλου, όπου υπάρχουν πολλά διαφορετικά αντικείμενα. Για τον λόγο αυτό μπορεί να χρειαστούν τρεις ή τέσσερις διαφορετικοί ΚΑΔ, καθώς το μέταλλο αφορά από καρέκλες έως εξορύξεις.
Σε ερώτηση για το αν οι συμβάσεις αυτές θα αφορούν όλους τους μισθούς των εργαζομένων, ο κ. Μηλαπίδης απαντά ότι μπορούν να υπάρξουν τόσο κλαδικές συμβάσεις όσο και επιχειρησιακές εντός μιας επιχείρησης. Αυτό προσμετράται και γι’ αυτό αυξάνεται το ποσοστό των συλλογικών συμβάσεων στη χώρα. Κάθε επιχείρηση και κάθε κλάδος θα ρυθμίζει «τα του οίκου του» μέσα από τη διαδικασία των διαπραγματεύσεων.
Διευκρινίζει επίσης ότι οι αυξήσεις που θα προκύψουν με την ενεργοποίηση του νέου πλαισίου θα εξαρτηθούν από τον κλάδο και από τις συμφωνίες που θα πετυχαίνουν οι κοινωνικοί εταίροι. Συνήθως, όπως σημειώνει, οι συλλογικές συμβάσεις προβλέπουν αυξήσεις της τάξης του 2%-4% για τους μισθούς των εργαζομένων. Αυτό μπορεί να ισχύσει για την επόμενη χρονιά, ενώ για τα δύο επόμενα έτη η αύξηση ενδέχεται να κινηθεί στα ίδια επίπεδα με αυτά του 2026, με κάποιες αυξομειώσεις.
Ο κ. Μηλαπίδης αναφέρεται και στις εξαιρέσεις από την επέκταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Επιχειρήσεις που παρουσιάζουν ζημιογόνες χρήσεις ή αντιμετωπίζουν κίνδυνο πτώχευσης ή «διαπιστευμένης οικονομικής ανέχειας» θα μπορούν να εξαιρούνται από τα αποτελέσματα της επέκτασης μιας συλλογικής σύμβασης. Αν οι επιχειρήσεις ενός κλάδου δεν μπορούν οικονομικά να χορηγήσουν τις αυξήσεις που προβλέπει μια συλλογική σύμβαση, θα πρέπει να συντάσσουν τεκμηριωμένη έκθεση, με βάση τα στοιχεία των ισολογισμών τους, ότι αδυνατούν να ανταποκριθούν. Σε αυτή την περίπτωση, το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας μπορεί να κάνει δεκτό το αίτημα και να ενεργοποιηθεί η σχετική ρήτρα εξαίρεσης.
πηγή: enikonomia.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου