Του Γεώργιου Μαλούχου
Ουδέποτε άλλοτε στα μεταπολιτευτικά χρονικά η εικόνα της ελληνικής πολιτικής ζωής υπήρξε τόσο τραγελαφική όσο σήμερα.
Εχουμε μία δήθεν «αριστερά» κυβέρνηση, η οποία ήρθε στην εξουσία υποσχόμενη τα ακριβώς ανάποδα από αυτά που σήμερα πράττει: το νομοσχέδιο που έφερε στη Βουλή και αναμένεται να ψηφιστεί στις επόμενες ημέρες όχι σχέση με Αριστερά, αλλά ούτε καν με… Δεξιά δεν έχει: είναι πέρα κι από αυτήν! Γι αυτό άλλωστε έπεσε και η προηγούμενη κυβέρνηση, επειδή ήταν φανερό ότι θα ήταν αδύνατον να περάσει ένα τέτοιο νομοσχέδιο με τον κ. Τσίπρα να φωνάζει και να απειλεί με θεούς και δαίμονες – ήταν, τελικά, για να πάρει την εξουσία και να τα κάνει αυτός…
Την ίδια ώρα, η ίδια η Δεξιά μας έχει καταντήσει φάρσα: η διαδικασία της εκλογής προέδρου εξελίσσεται τόσο διαλυτικά, που, τελικά, το εκλογικό χτύπημα της ήττας με 7,7 από τον ΣΥΡΙΖΑ να μοιάζει τελικά δευτερεύον για τη Ν.Δ. δίπλα στο κακό που παθαίνει τώρα. Η αυτοδυσφήμηση της Ν.Δ. έχει πλέον λάβει διαστάσεις διασυρμού και το καλύτερο που έχει να πράξει πια ο πρόεδρός της είναι να παραιτηθεί αύριο το πρωί, ανεξάρτητα από τις επερχόμενες εσωκομματικές εκλογές, στις οποίες άλλωστε είναι πια πάρα πολύ δύσκολο να επικρατήσει.
Βέβαια, όλα αυτά, ούτε παράξενα, ούτε αναιτιολόγητα είναι: πρόκειται για πολιτικά αποτελέσματα της πτώχευσης και του συνακόλουθου γεγονότος ότι οι ελληνικές πολιτικές δυνάμεις είναι πλέον μαριονέτες στα χέρια άλλων και τίποτα περισσότερο από αυτό: ότι τους λένε κάνουν, ότι τους απαγορεύουν δεν το κάνουν και τα δίνουν όλα προκειμένου να μείνουν στο γκουβέρνο…
Η ουσία όμως είναι ότι έτσι, το πράγμα δεν πρόκειται να πάει μακριά: αντιθέτως, η χώρα θα υποτροπιάσει εκ νέου σε ένα κλίμα διάλυσης που βρίσκεται πλέον διάχυτο στην ατμόσφαιρα.
Και αν πράγματι συμβεί κάτι τέτοιο, που δείχνει αναπόφευκτο, θα είναι για τελευταία, πιθανότατα, φορά…
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου