Της Εμμανουέλας Αάμερ Μουλατσιώτη
Όλοι περάσαμε από τα θρανία. Άρα όλοι καταλαβαίνουμε τι εννοούμε με τον όρο bullying. Ανέκαθεν υπήρχε αυτό το φαινόμενο. Όμως τα τελευταία χρόνια κάνει θραύση, τραυματίζοντας παιδικές ψυχές και κάνοντας θύματα και θύτες αθώα παιδιά. Και λέω αθώα παιδιά, γιατί ακόμα και τα παιδιά που τρομοκρατούν και χτυπούν τα υπόλοιπα είναι θύματα. Θύματα της κοινωνίας που δεν κατάφερε να τους εμπνεύσει υψηλότερες αξίες. Αν τ’ αυτού τα έμαθε να μισούν πριν καλά-καλά μάθουν τον κόσμο.
Και αυτό το μίσος δεν είναι κάτι απλό. Όταν παιδιά δημοτικού και έφηβοι βιώνουν την απόρριψη, την κοροϊδία και την μοναξιά αυτό αφήνει σημάδια ανεξίτηλα στις ψυχές τους. Κανένα παιδί και κανένας νέος δεν μπορεί να διαχειριστεί μια τέτοια κατάσταση. Πως άλλωστε μπορεί κανείς να τα βάλλει με τη βία, το ρατσισμό και τη ζήλια; Ποιος μπορεί με λογικά επιχειρήματα να αντικρούσει παράλογες ιδέες;
Και τι κάνουν για αυτό οι δάσκαλοι, οι καθηγητές, οι διευθυντές και γενικά όλοι οι ιθύνοντες; Σιωπούν. Συνήθως συγκαλύπτουν τα περιστατικά διαφυλάσσοντας το πρεστίζ του σχολείου. Προτιμούν να θάψουν τα προβλήματα κάτω από το χαλί παρά να τα αντιμετωπίσουν αφήνοντας τα θύματα ανυπεράσπιστα. Τώρα που στο ”παιχνίδι” έχει μπει και το internet τα πράγματα γίνονται πιο επικίνδυνα. Και η ανάγκη να αναλάβουμε εμείς οι ίδιοι δράση έχει φτάσει.
Μα θα μου πείτε: υπάρχει κάτι που μπορούμε να κάνουμε; Μα φυσικά. Την επόμενη φορά που θα δούμε κάποιο παιδί να ξυλοκοπείται ας μην θεωρήσουμε μάγκα αυτό που το χτυπάει. Κάθε φορά που θα δούμε κάποιους να βρίζουν κάποιο παιδί ας το υπερασπιστούμε. Κάθε φορά που μια μόδα, κάποιο είδος μουσικής ή οτιδήποτε πάει να μας χωρίσει ας σκεφτούμε αυτά που μας ενώνουν. Είμαστε νέοι με όνειρα και ελπίδα για το μέλλον, με πίστη και αγάπη για τη ζωή και αυτή μας η διαφορετικότητα είναι που θα πρέπει να μας ενώνει σε έναν κοινό σκοπό. Στο να αλλάξουμε τον κόσμο μας προς το καλύτερο…
Υ.Γ.: Τελευταία το bullying γίνεται trending και της μόδας όμως όσοι το έχουμε βιώσει ξέρουμε πόσο σκληρό είναι και πόση προσπάθεια πρέπει να γίνει από όλους μας για να καταπολεμηθεί. Είναι καλό που ο σχολικός εκφοβισμός γίνεται ευρύτερα γνωστός και πέρα από ειδικούς που καμιά φορά δεν έχουν και ιδιαίτερη εμπειρία-μιας και άλλο να το διαβάζεις στα βιβλία και άλλο να το βιώνεις-θα ήθελα να δραστηριοποιηθούμε εμείς που το έχουμε πολεμήσει αυτό το φαινόμενο(γιατί ΔΕΝ είμαστε θύματα)και να μιλήσουμε. Δεν είναι ταμπού. Είμαστε μαχητές και όχι θύματα. Είμαστε εδώ ,το ξεπεράσαμε και μπορούμε να βοηθήσουμε.
Δείτε και ένα σχετικό βίντεο που κάνει θραύση και έχει θέμα το bullying. Ας ευαισθητοποιηθούμε. ΑΣ ΔΩΣΟΥΜΕ ΕΝΑ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΕΚΦΟΒΙΣΜΟ! Η σιωπή είναι συνενοχή….
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου